Dzienne archiwum: 1 lutego 2017

Grupa dyskusyjna działająca przy Miejskiej Bibliotece Publicznej wznowiła swe posiedzenia w roku 2017. Jak zawsze w ostatni wtorek miesiąca podjęto nowy temat, tym razem: „Wybrane pojęcia urbanistyczne w aspekcie atrakcyjności Wisły”. Prowadzącym spotkanie był architekt urbanista zamieszkały w Wiśle, Piotr Saternus, autor „Leksykonu terminów urbanistyki i planowania przestrzennego”.

            Najpierw omówione zostały definicje i pojęcia, takie jak np. miasto, urbanizacja, ruralizm, turyzm, krajobraz i przestrzeń, z którymi konfrontowano rzeczywistość wiślańską. Uczestnicy zgodzili się, że Wisła jest dopiero w fazie początkowej miejskiego rozwoju, choć prawa miejskie uzyskała w 1962 roku. Brakuje nie tylko miejskiej zabudowy, ale także odmienna jest struktura ludności. Ponadto Wisła jest miejscowością wybitnie turystyczną, cechującą się podgórskim krajobrazem (500-1000 m n.p.m.) i ciekawą rzeźbą terenu. Główną rolę odgrywa tu środowisko, znacznie mniejszą gospodarka.

            Prelegent podkreślił, że najważniejszym „towarem” w mieście jest przestrzeń, nie grunt, działka czy parcela, ale to co ponad nimi się znajduje. Jeden element może zdewastować przestrzeń publiczną, z której korzystają wszyscy mieszkańcy i turyści, a którą można penetrować zmysłami (nie tylko wzrokiem, ale także słuchem czy powonieniem). Dlatego nigdy nie za dużo ostrożności w tworzeniu miejsc publicznych, dostępnych nieodpłatnie.

            Wisła to mikroregion kulturowy, samoizolujący się geograficznie i kulturowo, w którym dopiero od 400 lat działa człowiek. Niektóre doliny są zurbanizowane i mają cechy małych miasteczek, ale bogactwem Wisły pozostaje naturalny krajobraz, choć zabudowa jest rozrzucona na stokach i w dolinach gór.

            Dyskusja toczyła się głównie wokół nowych obiektów architektonicznych powstałych w Wiśle, samowolach budowlanych i zaśmiecaniu przestrzeni, także powietrza. Temat nie został wyczerpany, dlatego na drugą część spotkania zapraszamy 28 lutego na godz. 16.00.