Miejska Biblioteka Publiczna im. J. Śniegonia w Wiśle
W listopadowym klimacie odbyło się 5 bm. spotkanie grupy dyskusyjnej działającej przy Miejskiej Bibliotece Publicznej w Wiśle. Tematem rozważań były wiślańskie cmentarze, ich dzieje i stan obecny, a zwłaszcza stan wiedzy na ich temat. Wniosek był bardzo pozytywny: wszystkie cmentarze wiślańskie są w dobrym lub bardzo dobrym stanie zachowania, ale niektóre aż proszą się o opracowanie i publikacje.
O najstarszej nekropolii Na Farce (dziś katolickiej) opowiedział Piotr Saternus, który przygotowuje do druku książkę o historii i osobach pochowanych na cmentarzu przy kościele. Najstarszym zachowanym nagrobkiem jest tu epitafium pastora Andrzeja Lehotzky’ego. Dzieje i osoby spoczywające na ewangelickim Groniczku przybliżyła autorka najnowszej publikacji wiślańskiej, właśnie na ten temat – Danuta Szczypka. W toku dyskusji ustalono, że cmentarz komunalny założono w 1977 roku, a kaplicę oddawano do użytku częściami: pierwszą w 1994, a drugą w 1997 roku.
Uczestnicy spotkania poruszyli kwestię cmentarza rozproszonego, czyi grobów wojennych rozrzuconych po wszystkich dolinach wiślańskich (spis znajduje się w 4 tomie Monografii Wisły) oraz pochówków niezidentyfikowanych i zapomnianych, które wymagają badań. Zastanawiano się także nad możliwościami ustalenia miejsc spoczynku żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych, którzy zginęli lub zmarli na froncie zachodnim i żołnierzy zaginionych na wschodzie. Wiślanie zmarli na emigracji rozsiani są po całym świecie i zebranie takich informacji wydaje się dziś bardzo trudne.
