Archiwum kategorii: Wydarzenia 2017

Stało się już tradycją, że najmłodsi czytelnicy Miejskiej Biblioteki Publicznej w Wiśle zapraszani są do udziału w spektaklu Mikołajkowym. Tym razem wychowankowie Przedszkola nr 2, Przedszkola Mali Odkrywcy oraz uczniowie kl. 0a i 0b z Zespołu Szkolno-Przedszkolnego nr 1 Wiśle Głębcach zawitali do biblioteki 7 grudnia 2017 r. Dzieci zobaczyły spektakl pt. „Za pasem święta, a ktoś majstruje przy prezentach” w wykonaniu artystów Teatru Maska z Krakowa. Nie zabrakło uśmiechów i słodyczy, a na pożegnanie mali widzowie chętnie pozowali do zdjęć z bibliotecznymi Mikołajami.

Promocja 4 tomu Monografii Wisły odbyła się w Miejskiej Bibliotece Publicznej 30 listopada 2017 roku w ramach drugiej części XXXV sesji Rady Miasta Wisły. W uroczystym posiedzeniu uczestniczyli radni i władze miasta, autorzy, Zespół redakcyjny, zaproszeni goście oraz licznie zgromadzeni mieszkańcy. Tom 4 dotyczy dziejów Wisły w latach międzywojennych i podczas drugiej wojny światowej.

Drugą część sesji otworzył przewodniczący Rady Miasta Janusz Podżorski. Następnie przemówienie wygłosił burmistrz Wisły Tomasz Bujok, który zwrócił uwagę na potrzebę zgłębiania wiedzy historycznej i bogactwa kulturowego miasta oraz wyraził wdzięczność wszystkim angażującym się w prace nad badaniami Wisły. Z kolei na temat pracy Zespołu redakcyjnego, działającego z przerwą od 15 lat, głos zabrała jego przewodnicząca dr Renata Czyż. Refleksja dotyczyła początków pracy nad monografią, która rozpoczęła się w Muzeum Beskidzkim w Wiśle w 2002 roku oraz osób, które przyczyniły się do jej powstania. Wspominano redaktor Teresę Łączyńską, autorów Jana Kropa i Franciszka Drewnioka oraz sekretarza miasta Jana Cieślara.

Prezentacji książki dokonały jej Autorki: Danuta Szczypka, która opisała rozwój Wisły w latach międzywojennych: przemiany społeczno-polityczne oraz gospodarcze, wielkie inwestycje, ale także rodzące się i dawniejsze problemy. Problemy badawcze związane z opisem działań okupanta w Wiśle, postaw mieszkańców wobec niego, strat wśród mieszkańców podczas drugiej wojny światowej oraz samych działań wojennych przedstawiła dr Alicja Pylypenko-Czepczor. Następnie Beata Mendrek przedstawiła miejsca pamięci ofiar drugiej wojny światowej znajdujące się na terenie miasta, które zostały ujęte w aneksie do 4 tomu.

Na zakończenie burmistrz miasta Wisła Tomasz Bujok podziękował autorkom i Zespołowi redakcyjnemu wręczając kwiaty i egzemplarze autorskie wydawnictwa, a przewodniczący Rady Miasta zamknął XXXV sesję Rady Miasta. Tom 4 Monografii Wisły można nabyć w Wiślańskim Centrum Kultury oraz księgarni. Życzymy ciekawej lektury!

W Miejskiej Bibliotece Publicznej spotkała się grupa dyskusyjna, która tym razem podjęła temat wiślańskich cmentarzy. W listopadowym czasie wspominania zmarłych omówione zostały dzieje i stan uporządkowania trzech wiślańskich nekropolii, z których Gróniczek trafił nawet do literatury. Dyskutowano także nad koniecznością renowacji zabytkowych nagrobków.

Najstarszym miejscem pochówków w Wiśle jest cmentarz Na Farce założony zapewne na początku XVII wieku i wspólny dla wszystkich mieszkańców aż do XX wieku. Drugi, cmentarz ewangelicki na Gróniczku, otwarty w 1819 roku, od 1943 roku do lat 70. XX wieku pełnił rolę cmentarza komunalnego. Kilka razy był powiększany, a w latach międzywojennych uporządkowany według projektu Landeckiego. W 1948 roku wybudowano na nim kaplicę cmentarną. Najmłodszym, gdyż założonym w 1977 roku, jest cmentarz komunalny, na którym dom pogrzebowy oddano do użytku w 1997 roku.

Nie tylko dzieje cmentarzy omówiono podczas spotkania. Wspominano zasłużonych dla Wisły mieszkańców, stan zabytkowych nagrobków, odchodzące w przeszłość obyczaje pogrzebowe. Zanikła bowiem instytucja czytoka pogrzebowego, słynny powóz pogrzebowy (konkordia) czy szklane kule oznaczające niegdyś groby. Wniosek podsumowujący spotkanie był jeden: czas na publikację o wiślańskich cmentarzach i ludziach na nich spoczywających.

„Kamishibai – papierowy teatr. Czytam, piszę, ilustruję, przedstawiam” to tytuł szkolenia, które odbyło się 23.11.2017 r. w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Wiśle.

Uczestniczkami spotkania prowadzonego przez Zofię Piątkowską-Wolską były nauczycielki i bibliotekarki z powiatu cieszyńskiego. Podczas dwugodzinnej sesji, pasjonatka kultury japońskiej i właścicielka wydawnictwa Tibum zaprezentowała najnowszą książkę pt. „Bajka o Wiśle”. Propozycja, którą można wykorzystać w edukacji dzieci i młodzieży, podejmuje temat rzeki Wisły pod kątem ekologii, geografii, turystyki oraz przebogatej fauny i flory. Teatr obrazkowy stosowany jest również szeroko w biblioterapii i arteterapii zajęciowej. Prowadząca opowiedziała o historii kamishibai, dobrych praktykach i najczęstszych błędach popełnianych przez lektorów. Formy pracy podejmowane z wykorzystaniem kart kamishibai, mogą być bardzo różnorodne i jak się okazuje skierowane dla odbiorców w każdym wieku. 

Dziękujemy Zofii Piątkowskiej-Wolskiej za garść cennych informacji o japońskiej sztuce opowiadania obrazem, a Agacie Chromik pełniącej funkcję kierownika cieszyńskiej filii Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej  w Bielsku-Białej, za współpracę.   

W Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Jana Śniegonia w Wiśle 16 listopada odbyło się uroczyste podsumowanie projektu „Legendy i podania od źródeł Wisły” dofinansowanego ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu „Kultura – Interwencje 2017”. Wśród zaproszonych uczestników i realizatorów przedsięwzięcia znaleźli się partnerzy i goście: burmistrz miasta Wisła – Tomasz Bujok, sekretarz miasta Sylwester Foltyn, nadleśniczy Nadleśnictwa Wisła – Andrzej Kudełka oraz instruktor Beata Parchańska z powiatowej Biblioteki Miejskiej w Cieszynie. Bogaty program spotkania i liczba jego uczestników utwierdziły wykonawców w przekonaniu, że projekt był właściwą odpowiedzią na potrzeby lokalnej społeczności.

        W podsumowaniu wzięli udział wszyscy uczestnicy wydarzeń realizowanych w ramach projektu. Były to dzieci i wolontariusze z Letniej Akademii Zabawy, którzy wspólnie odbyli sześć wycieczek śladami bohaterów wiślańskich legend oraz sześć warsztatów literacko-plastycznych oraz uczestnicy Dnia Głośnego Czytania czyli najlepsi czytelnicy bibliotek szkolnych z pięciu szkół wiślańskich, którzy wzięli udział w warsztatach teatralnych pod pomnikiem „Źródeł Wisły”. Obecni byli wędrowcy podążający śladem XIX-wiecznych wypraw na Baranią Górę oraz jury i uczestnicy konkursu fotograficznego. Celem projektu było wydanie książki dla dzieci i udostępnienie i upowszechnienie wiślańskich legend i podań. Piękne, nowe wydawnictwo zilustrowała Justyna Dłużniewska, która jako pierwsza odebrała autorskie egzemplarze.

        Książkę w Roku rzeki Wisły wręczono wszystkim dzieciom uczestniczącym w projekcie oraz partnerom i gościom. Publikację odebrały także przedstawicielki wiślańskich szkół podstawowych, do których biblioteka przekazała po 30 egzemplarzy oraz biblioteka powiatowa, dla wszystkich bibliotek publicznych powiatu cieszyńskiego. Każdy chętny, po wpisaniu się na listę odbiorców, otrzymywał książkowy prezent, którego zadaniem jest trafić pod wiślańskie (i nie tylko) strzechy.

        Następnie ogłoszone zostały wyniki konkursu fotograficznego zorganizowanego przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Wiśle i Nadleśnictwo Wisła. Nagrodę główną burmistrza miasta Wisła zdobyła Magdalena Michalik, w poszczególnych kategoriach zwyciężyli zaś Dariusz Krawczyk, Weronika Raszka i Paweł Cieślar. Jury przyznało także dwa wyróżnienia, które zdobyły Wiktoria Miś i Małgorzata Śmieszek-Glanc. Nagrody wręczyli ich fundatorzy burmistrz miasta Wisła Tomasz Bujok i nadleśniczy Andrzej Kudełka w towarzystwie przedstawicieli jury. Wszyscy uczestnicy konkursu zostali nagrodzeni przez wiślańską bibliotekę, która przygotowała także wystawę nadesłanych na konkurs fotografii. Ekspozycję „U źródeł Wisły” można oglądać do końca roku w godzinach pracy wypożyczalni.

        Po przerwie, podczas której odbył się wernisaż wystawy, biblioteka zaprosiła wszystkich uczestników spotkania na projekcję dokumentalnego filmu przyrodniczego „Niedźwiedź. Władca gór”. Mistrzowskie zdjęcia i trzymająca w napięciu akcja zachwyciły widzów. Bardzo miłą niespodzianką była obecność autora filmu (zdjęć, scenariusza i reżysera) Krystiana Matyska, który po projekcji otrzymał gromkie brawa i odpowiadał na pytania publiczności.

        Biblioteka dziękuje wszystkim, którzy przyczynili się do realizacji trwającego sześć miesięcy projektu, gratuluje laureatom konkursu i zaprasza na wystawę. Książka jest dostępna w bibliotece.

W Miejskiej Bibliotece Publicznej w Wiśle 9 listopada 2017 r. odbyło się coroczne spotkanie z cyklu „Ocalić od zapomnienia…”. Tym razem biblioteka zorganizowała sesję popularnonaukową, w której udział wzięło trzech prelegentów. Bohaterem wykładów był Ferdynand Dyrna (1874-1957) – aktor – amator, literat, plastyk i działacz społeczny, zamieszkały w Wiśle na Bajcarach w willi „Malinka”.

            Na sesję przybyli członkowie Rodziny, władze miasta w osobach burmistrza Tomasza Bujoka i sekretarza Sylwestra Foltyna, sąsiedzi i mieszkańcy Wisły. Bogatą biografię oraz działalność społeczną Ferdynanda Dyrny przedstawiła historyk Danuta Szczypka, prowadząc słuchaczy od Jabłonkowa przez Cieszyn i Poznań do Wisły. Dokonania artystyczne na scenach teatru amatorskiego, twórczość literacką (prozę, wiersze i sztuki) omówiła następnie znawczyni literatury Śląska Cieszyńskiego dr Łucja Dawid. Z kolei z twórczością plastyczną zapoznał zgromadzonych historyk sztuki dr Michał Kawulok z Muzeum Beskidzkiego. Wykładom towarzyszyły prezentacje multimedialne, dzięki którym można było nie tylko wysłuchać interesujących prelekcji, ale także zobaczyć archiwalne zdjęcia, rękopisy i obrazy. A wszystko to dzięki uprzejmości Rodziny, która udostępniła pamiątki po swoim dziadku i krewnym.

            Życie i działalność Ferdynanda Dyrny zostały opisane i opublikowane w najnowszym „Roczniku Wiślańskim”, a kolejne artykuły ukażą się drukiem w przyszłym roku. Niezmiernie ciekawa postać życia kulturalnego Śląska Cieszyńskiego i Wisły godna jest przypominania, choćby jako autor tekstu „Szałaśników”, do których muzykę skomponował Jan Sztwiertnia, wzięty publicysta prasowy (felietony Tekli Klebetnicy) i uwielbiany na Śląsku Cieszyńskim aktor. Wszystkich zainteresowanych zapraszamy do biblioteki.

Miejska Biblioteka Publiczna w Wiśle gościła Krzysztofa Piersę – pisarza młodego pokolenia, coucha i yuotubera. Spotkanie, które odbyło się 9 listopada, zgromadziło uczniów klas trzecich Gimnazjum nr 1 oraz klasy pierwsze Liceum Ogólnokształcącego z Wisły.

Autor dwóch pozycji książkowych: „Komputerowy ćpun” oraz „Trener marzeń” ciekawie opowiadał o konsekwencjach zatracania się w wirtualnym świecie gier i portali społecznościowych. Sam wyszedł z uzależnienia i miał odwagę przyznać się, że godziny spędzone przed komputerem były czasem straconym. W tej chwili jednak, nadrabia zaległości i na nowo odkrywa swój potencjał realizując się w przeróżnych pasjach: modelarstwo, gra na pianinie, rapowanie, pisarstwo i inne. Przyznaje się do realizacji 98% swoich marzeń i zamierzeń. Co więcej zachęcił słuchaczy do eksperymentu, który ma wykazać, czy  czas spędzony z telefonem w ręku jest niewinną rozrywką, czy już uzależnieniem. Młodzież żywo reagowała na czasem zaczepne komentarze prowadzącego, a dowodem na to, że temat cyberuzależnienia nie był słuchaczom obojętny stała się kolejka, która ustawiła się po książki i autografy autora.             

Dziękujemy Krzysztofowi Piersie za miłe spotkanie, a uczniom życzymy, aby zgodnie ze wskazówkami motywacyjnymi nie obawiali się walczyć o swoje marzenia i o nich opowiadać, bo może się okazać, że wokół są przyjaźni ludzie, którzy pomogą je zrealizować. Życzymy im tego z całego serca i zapraszamy do lektury obu książek pisarza, które są dostępne w bibliotece.     

Promocja bardzo nietypowej książki pt. „Od kuczy do zómku. Dzieje gospodarstw i budynków mieszkalnych w Wiśle” odbyła się w 30 października w Domu Zborowym. Jej autorem jest Jan Procner, który swoją pracę wykonał i podarował mieszkańcom Wisły z okazji jubileuszu 500 lat reformacji. Książkę wydało Wydawnictwo Luteranin Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Wiśle w ramach zadania publicznego dofinansowanego przez miasto Wisła.

Na promocję zorganizowaną przez parafię i Miejską Bibliotekę Publiczną w Wiśle przybyło wielu zainteresowanych, wśród których znaleźli się duchowni, burmistrz miasta Tomasz Bujok, goście z Cieszyna: dr hab. Wacław Gojniczek i kustosz Muzeum Protestantyzmu i Biblioteki i Archiwum Tschammera Marcin Gabryś oraz przede wszystkim mieszkańcy Wisły. Na początku dyrektor biblioteki odczytała fragment prozy Jerzego Pilcha poświęcony starej numeracji wiślańskich domostw. Z okazji 500 lat reformacji na temat wybitnych ewangelików zasłużonych dla polskiej nauki, kultury i życia społecznego mówił ks. proboszcz i radca Diecezji Cieszyńskiej Waldemar Szajthauer. O rozwoju Wisły jako luterańskiej miejscowości opowiedziała historyk Danuta Szczypka, zaś na temat samej książki wypowiedział się jej Autor – Jan Procner. Dzieło powstawało przez kilka ostatnich lat i jest wynikiem żmudnej pracy w archiwach, bibliotekach i urzędach.

Książka składa się z kilku bardzo obszernych tabel, w których zawarte zostały informacje na temat wszystkich budynków mieszkalnych w Wiśle począwszy od najstarszych gruntów i budynków zapisanych w urbarzu w 1643 roku. Następnie Autor odnotował kolejne zmiany numerów domów w XVIII i XIX wieku aż do nadania nazw ulic i wprowadzenia nowej numeracji w roku 1975. Dzięki temu można prześledzić dzieje danego gospodarstwa od początku jego istnienia do chwili obecnej i dowiedzieć się nie tylko w jakiej części Wisły się znajduje, ale kto go i w jakim czasie zamieszkiwał, przy czym nie chodzi tylko o właścicieli, ale także komorników czy lokatorów.

Publikację wydaną dzięki wsparciu finansowemu miasta Wisła w ramach realizacji zadań publicznych z zakresu kultura, sztuka, ochrona dóbr kultury i dziedzictwa narodowego można otrzymać w Parafii Ewangelicko-Augsburskiej po wpisaniu się na listę odbiorców. Dziękujemy Autorowi i życzymy ciekawej lektury!

Grupa dyskusyjna działająca przy Miejskiej Bibliotece Publicznej w Wiśle kolejne spotkanie poświęciła literaturze związanej z wyprawami pisarzy do źródeł Wisły. Nie wszyscy bowiem mogli wziąć udział w wycieczce zorganizowanej prawie trzy tygodnie wcześniej. Tym razem zainteresowani tematem wysłuchali krótkiego referatu i pochylili się nad konkretnymi przykładami utworów.

Spotkanie prowadziła dyrektor biblioteki, która przybliżyła sylwetki i dzieła literatów zmierzających do źródeł Wisły w XIX i XX wieku. Były opowieści biograficzne i ciekawostki oraz cytaty z wybranych utworów. Najwięcej komentarzy wzbudził fragment poematu „Śląsk” autorstwa Bogusza Zygmunta Stęczyńskiego traktujący o jedności narodu zamieszkałego nad Wisłą oraz niedokończony nigdy projekt fotograficzno-poetycki Władysława Broniewskiego, którego zdjęcie na Przysłopiu pod Baranią Górą wykonane w 1955 roku zdobi okładkę najnowszej biografii poety.

Rozmowa potoczyła się w zgoła nieliterackim kierunku. Skromne ślady wypraw literatów i badaczy do źródeł Wisły skłoniły uczestników do dyskusji nad współczesną (nie)dostępnością źródeł. Szans na powstanie kolejnych utworów inspirowanych początkami rzeki Wisły po prostu nie ma.

Premierowa prezentacja nowego wydania pieśni Jerzego Trzanowskiego (1592-1637) odbyła się dnia 12 października 2017 roku w Wiśle. U stóp Baraniej Góry ewangelicy najdłużej śpiewali z kancjonału „Cithara sanctorum”, bo aż do 1922 roku. W Wiśle również zachowało się wiele egzemplarzy tego luterańskiego przeboju wydawniczego.

Nowego przekładu 28 pieśni Jerzego Trzanowskiego dokonał znany cieszyński poeta Zbigniew Machej, autor kilkunastu tomików poetyckich, tłumacz literatury czeskiej, słowackiej i angielskiej, krytyk i eseista, który podjął się arcytrudnego zadania. Nie tylko przełożył metafizyczną poezję pastora żyjącego na przełomie XVI i XVII wieku, ale także napisał złożony z siedmiu części esej poświęcony jego twórczości. Wydawnictwo przybliża nieobecny w literaturze polskiej dorobek poetycki pochodzącego z Cieszyna kaznodziei, wyznacza pole dalszych badań i inspiruje do poszukiwań śladów Jerzego Trzanowskiego w Europie Środkowo Wschodniej, od Wittenbergi po Lewoczę i od Kołobrzegu po Budapeszt.

Autor przekładu Zbigniew Machej podczas spotkania w Wiśle zaprezentował kilka pieśni, na bieżąco komentując ich genezę, budowę czy treści teologiczne. Następnie udzielił obszernego wywiadu dyrektor biblioteki. Mowa była przede wszystkim o twórczości Jerzego Trzanowskiego, ale także o tragicznych czasach wojny trzydziestoletniej, w jakich przyszło mu żyć. Lokalny i europejski wymiar tej postaci ujawnił się w całej pełni właśnie w twórczości poetyckiej, ale także losach bibliotek, z których korzystał.

Książkę i autograf można było zdobyć po spotkaniu, które zakończyło się dyskusjami przy kawie. Autor odpowiadał na szereg pytań, gdyż temat wzbudził wielkie zainteresowanie. Nową publikację Georgius Tranoscius, Pieśni duchowe z kancjonału CITHARA SANCTORUM. Z języka czeskiego przełożył oraz Siedem perygrynacji w poszukiwaniu poety Georgiusa Tranosciusa przeprowadził i Dodatek dołączył Zbigniew Machej, Cieszyn 2017 można już nabyć w księgarni ap. Piotra i Pawła w Wiśle

W dniu 5 października 2017 roku odbyła się wycieczka tematyczna na Baranią Górę pt. „Literaci u źródeł Wisły” śladami badaczy, pisarzy i poetów XIX i XX wieku. Rankiem przed biblioteką spotkali się uczestnicy wyprawy, którzy razem z przewodnikiem Stanisławem Cendrzakiem, udali się na przystanek. Autobus dowiózł turystów do Wisły Czarnego.

Kiedy grupa dotarła do Doliny Czarnej Wisełki oczekiwała na nią pani Magdalena Mijal, specjalistka do spraw ochrony przyrody i edukacji, pracownik Nadleśnictwa Wisła. Wiedza uczestników została poszerzona o informacje przyrodnicze, np. na temat struktury lasu, w którym do niedawna świerk pospolity zajmował ponad 95% powierzchni. Jednak z uwagi na zamieranie świerczyn nastąpiła przebudowa drzewostanu. W obecnej chwili proporcje gatunkowe wynoszą: 75% świerk pospolity, 25% – buk zwyczajny i jodła pospolita z domieszkami innych gatunków. Każdy z uczestników otrzymał na pamiątkę przyrodniczy folder i breloczki.

Dalej grupa podążała ścieżką edukacyjną, która pokrywa się z czarnym szlakiem turystycznym. Ścieżkę rozpoczynającą się przy leśniczówce Leśnictwa Czarne w Wiśle Czarne, tworzą punkty odpoczynkowe i tablice informacyjne. Łącznie jest ich 25. Niestety ze względu na deszcz grupa dotarła tylko do polany Przysłop. W schronisku można było wreszcie zdjąć mokre peleryny, osuszyć się i posilić. W przytulnym miejscu znalazł się czas na rozmowę o literatach i badaczach, którzy opisali źródła Wisły, wśród których byli m.in.: Apoloniusz Tomkowicz, Ludwik Zejszner, Wincenty Pol, Jacek Jan Łobarzewski, Bogumił Hoff, Władysław Orkan, Gustaw Morcinek czy Jan Sztaudynger. Ze względu na panującą aurę wyprawa zakończyła się na Przysłopie i jak niektórzy poeci, którzy bez powodzenia próbowali dotrzeć do źródeł Wisły, grupa musiała wrócić do centrum.

Wycieczka została zorganizowana przez bibliotekę miejską w związku z obchodami Roku rzeki Wisły oraz realizacją zadania „Legendy i podania od źródeł Wisły” dofinansowanego ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu Kultura – Interwencje 2017.

Wszystkim uczestnikom wycieczki i przewodnikowi serdecznie dziękujemy!

Miejska Biblioteka Publiczna w Wiśle już po raz trzeci zorganizowała Dzień Głośnego Czytania, który tej jesieni odbył się 28 września 2017 roku w miejscu wyjątkowym, bo w parku przy pomniku „Źródeł Wisły”. Okazją do spotkania w nietypowej scenerii stał się obchodzony właśnie Rok rzeki Wisły, która swój początek bierze w naszym mieście.

Na początku spotkania odczytana została wierszowana zagadka, która dotyczyła rzeki Wisły. Dzieci wysłuchały także krótkiej historii pomnika „Źródeł Wisły”. Następnie na scenę zaproszeni zostali nagrodzeni uczniowie – wzorowi czytelnicy bibliotek szkolnych ze wszystkich wiślańskich dolin, którzy w roku szkolnym 2016/2017 wypożyczyli największą ilość książek. Nagrody wręczył Sylwester Foltyn – sekretarz miasta, wykonano też pamiątkowe zdjęcia. Kolejnym punktem programu były warsztaty teatralne prowadzone przez aktorów Teatru „Bajkowe Skarbki Śląska”. Aktorzy nawiązali wspaniały kontakt z dziećmi, które aktywnie uczestniczyły w mimicznych ćwiczeniach, kalamburach, scenkach i tańcach, których motywem przewodnim była rzeka Wisła. Wszyscy uczestnicy i ich opiekunowie zostali też zaproszeni na słodki poczęstunek.

Serdecznie dziękujemy dzieciom i opiekunom za udział w kolejnym spotkaniu popularyzującym czytelnictwo i Rok rzeki Wisły, które odbyło się w ramach realizowanego przez bibliotekę zadania pt. „Legendy i podania od źródeł Wisły” dofinansowanego przez Narodowe Centrum Kultury z programu „Kultura – Interwencje 2017”.

Grupa dyskusyjna działająca przy Miejskiej Bibliotece Publicznej w Wiśle wznowiła swoje spotkania po wakacjach i od razu podjęła ważki temat z dziejów turystyki. Omawiana była działalność Przedsiębiorstwa Turystycznego „Czantoria”, które działało na terenie Śląska Cieszyńskiego, zwłaszcza Ustronia i Wisły. Wykład wstępny i dalszą rozmowę poprowadził kierownik wiślańskiej ekspozytury Jerzy Kufa, ale głos zabierali także goście, dawni pracownicy przedsiębiorstwa.

Przedsiębiorstwo „Czantoria” zorganizowane zostało na bazie Powiatowego Ośrodka Sportu, Turystyki i Wypoczynku powołanego w 1972 roku z połączonych miejskich zakładów budżetowych (MOSTiW) Ustronia i Wisły. Ośrodki miejskie tworzone do obsługi lokalnego ruchu turystycznego w połowie lat 60. XX wieku, rozrastały się i w końcu utworzono z nich POSTiW, który następnie przekształcono w 1974 roku w Powiatowe Przedsiębiorstwo Usług Turystycznych „Czantoria” w Cieszynie z siedzibą w Ustroniu Nierodzimiu. Pracownicy zajmowali się głównie zapewnieniem kwater przybywającym turystom i wczasowiczom (od kilkudziesięciu do 2,5 tys. miejsc), ale także dysponowali gastronomią (61 stołówek), transportem i innymi agendami (wypożyczalnie sprzętu, lodowisko, organizacja imprez sportowych i kulturalnych). Po zmianie podziału administracyjnego i utworzeniu województw w 1976 roku zakład przekształcono w Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Turystyczne „Beskidy” z siedzibą w Żywcu. Pracownicy ze Śląska Cieszyńskiego walczyli o oderwanie się od niedofinansowanej Żywiecczyzny, co nastąpiło w 1982 roku. Powstało wtedy Przedsiębiorstwo Turystyczne „Czantoria” w Ustroniu, które działało do 1995 roku.

Gościem spotkania był Janusz Grohman, dyrektor „Czantorii” od 1974 roku, obecnie wolontariusz Parkowej Akademii Wolontariatu w Parku Śląskim, który podzielił się swymi wiadomościami na temat funkcjonowania przedsiębiorstwa w rzeczywistości PRL. Słuchacze podziwiali doskonałą pamięć i składali życzenia urodzinowe. Ciekawostki i wspomnienia przywoływane były w miłej atmosferze, a dowiedzieć się można było bardzo ciekawych rzeczy, np. że pierwszą dyskotekę w Wiśle zorganizowano za zgodą naczelnika miasta w latach 70. XX wieku w strażnicy na Oazie, DJ-em był p. Gazda.

Jak co roku w całym kraju odbyło się Narodowe Czytanie – akcja promująca czytelnictwo i największe dzieła polskiej literatury. Tym razem czytano Wesele Stanisława Wyspiańskiego (1869-1907), sztukę, która swą prapremierę miała w Teatrze Miejskim w Krakowie 16 marca 1901 roku, a powstała na kanwie autentycznego wydarzenia jakim było wesele poety Lucjana Rydla z chłopką z Bronowic, Jadwigą Mikołajczykówną.

Biblioteka w Wiśle także włączyła się w Narodowe Czytanie i przypomniała twórczość Stanisława Wyspiańskiego, który był jednym z najgenialniejszych polskich artystów. Wybitny przedstawiciel Młodej Polski, zajmował się wieloma dziedzinami sztuki. Uprawiał malarstwo, pisał utwory liryczne i dramatyczne, libretta oper, projektował witraże, meble, a nawet strój dla Lajkonika.

                Na dzień przed ogólnopolską akcją wykład pt. „Jak czytać Wesele?” wygłosił w Wiśle znawca dramatu i teatru, prof. dr hab. Włodzimierz Szturc, który przedstawił różne możliwości interpretacji sztuki. Nie negując szkolnych, politycznych i symbolicznych, lektur dramatu zaproponował jego nowe odczytanie. Zwrócił uwagę m.in. na muzyczność tekstu w kontekście charakteru autora, jego pracy w teatrze (gdzie obok powstawała inscenizacja Zawiszy Czarnego Kazimierza Przerwy-Tetmajera) i znajomości tradycji literackiej, zwłaszcza twórczości Juliusza Słowackiego. Niebagatelne znaczenie miał także talent malarski Wyspiańskiego, który scenę komponował kolorystycznie oraz wkład wybitnych aktorów, zwłaszcza Heleny Modrzejewskiej. Przy okazji była mowa o innych dramatach Wyspiańskiego, Akropolis i Legendzie, której Profesor wraz ze współpracownikami w marcu tego roku przedstawił interpretację muzyczną w Instytucie Teatralnym w Warszawie w cyklu czytań scenicznych Wyspiański. Nikt mnie nie zna.

                Dziękujemy prelegentowi za wspaniały wykład, a słuchaczom za przybycie na Narodowe Czytanie, które zakończono pysznym, weselnym kołaczem i przeglądaniem nowej książki autorstwa Włodzimierza Szturca pt. Genetyka widowiska. Człowiek- Maska – Rytuał – Widowisko. Zapraszamy do biblioteki po dzieła Wyspiańskiego i znawcy jego twórczości Włodzimierza Szturca.

W Miejskiej Bibliotece Publicznej im. Jana Śniegonia w Wiśle 3 sierpnia 2017 roku odbyło się uroczyste spotkanie z okazji 80. rocznicy Święta Gór. Największe wydarzenie kulturalne zorganizowane w międzywojennej Wiśle odbiło się szerokim echem w całym kraju. Pisała o nim prasa rządowa i opozycyjna, ale dla uczestników najważniejsze były prezentacje rodzimego folkloru z całego łuku Karpat.

            Uroczyste spotkanie rozpoczęło się pokazem multimedialnym. Archiwalne zdjęcia i przebieg Święta Gór w dniach od 15-22 sierpnia 1937 roku przedstawiła dyrektor biblioteki Renata Czyż. Następnie do rozmowy zaprosiła ekspertów: etnograf Małgorzatę Kiereś z Muzeum Beskidzkiego w Wiśle i historyka dr. hab. Krzysztofa Nowaka z Uniwersytetu Śląskiego. W rozmowie nakreślone zostało tło polityczno-społeczne przedwojennych festiwali folklorystycznych w Polsce, udział wojska w ich organizacji oraz koncepcja międzynarodowych sojuszy zawieranych przez władze II Rzeczypospolitej, w które wpisywał się m.in. udział w występach grupy z Rumunii. Z kolei od strony etnograficznej została podkreślona wartość kultury własnej poszczególnych grup etnograficznych łuku Karpat, dbałość o zachowanie dziedzictwa przodków zarówno w stroju, jak i w pieśniach, tańcach i obrzędach. To właśnie w latach międzywojennych została zbudowana świadomość góralskiej wspólnoty, która współcześnie owocuje, np. odrodzeniem gospodarki pasterskiej.

Na zakończenie spotkania została przypomniana kolejna 80. rocznica związana z kulturą beskidzką, mianowicie sukcesy artystów śląskich odniesione na Wystawie Światowej w Paryżu w 1937 roku. Drzeworytnicy Paweł Steller z Ustronia Hermanic oraz Jan Wałach z Istebnej przywieźli z niej medale odpowiednio złoty i brązowy. W tym samym roku obaj wystawiali swe prace w Wiśle podczas Święta Gór.

Otwarta w bibliotece wystawa prezentuje „Typy góralskie” czyli portrety górali wydawane w tzw. tekach drzeworytniczych, które znajdują się w zbiorach placówki. Ekspozycja będzie czynna do końca września w godzinach pracy biblioteki. Serdecznie zapraszamy!!!

Ostatni wykład tegorocznej edycji Wakacyjnej Akademii Kultury odbył się w wiślańskiej bibliotece 27 lipca, a wygłosił go dr Zenon Mojżysz pracownik Instytutu Muzyki Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie. Prelegent studiował muzykę (skrzypce) i muzykologię w Darmstadt i w Hamburgu, gdzie uzyskał doktorat w 2008 roku, a jego głównym przedmiotem badań jest muzyka renesansowa i barokowa. Autor książek i artykułów w języku polskim i niemieckim na temat muzyki dawnej i Śląska Cieszyńskiego, m.in. na temat dzieł Jana Sztwiertni i jego twórczości w kontekście muzycznych tradycji Śląska Cieszyńskiego i realizator grantu na temat ewangelickiej kultury muzycznej Śląska Cieszyńskiego w XVIII wieku, ostatnio analizował archiwalia muzyczne, m.in. zachowane w Bibliotece i Archiwum Tschammera w Kościele Jezusowym w Cieszynie.

         Wiślański wykład pt. „Dźwięki reformacji” dotyczył muzyki protestanckiej od XVI-XVIII wieku i był bogato ilustrowany nie tylko obrazem, ale przede wszystkim dźwiękiem. Dr Zenon Mojżysz przedstawił tradycje muzyczne, z których czerpała reformacja oraz wyjaśnił, na czym polegały zmiany wprowadzane przez twórców protestanckich. Była mowa o znaczeniu liturgii (wraz ze śpiewaną Ewangelią), języku narodowym pieśni i rozwoju chorału protestanckiego, wykonywanego wspólnie przez wiernych podczas nabożeństw. Korzystanie z muzycznych wynalazków włoskich, rozwój śpiewu figuralnego i wprowadzenie stylu koncertowego można było prześledzić na podstawie prezentowanych fragmentów utworów muzycznych z epoki. Archiwalne zapisy nutowe, także pochodzące z terenu Śląska Cieszyńskiego, pojawiały się na ekranie wraz ze współczesnymi ich wykonaniami. Oczywiście nie zabrakło hymnu Marcina Lutra „Warownym grodem” i dzieł Jana Sebastiana Bacha.

Wykład, choć specjalistyczny, zachwycił słuchaczy, którzy oczarowani podkreślali, że dzięki tej prelekcji odkryli nowy świat. Na co dzień bowiem rzadko ma się okazję słuchać muzyki dawnej i oglądać skarby w postaci starych zapisów nutowych przechowywanych w archiwach. Dziękujemy zatem naszemu przewodnikowi po nieznanym muzycznym świecie za wspaniałą wyprawę w głąb tradycji i zamykamy tegoroczną Wakacyjną Akademię Kultury. Cykle letnich wykładów odbywają się w wiślańskiej bibliotece od pięciu lat i co roku przybywa i prelegentów, i słuchaczy. Dziękujemy!!!

Kolejny wykład w wiślańskiej bibliotece podczas tegorocznej edycji Wakacyjnej Akademii Kultury wygłosiła prof. dr hab. Ewa Chojecka z Bielska-Białej. Emerytowana kierownik Zakładu Historii Sztuki na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach mówiła o sztuce reformacji, a głównie o architekturze sakralnej. Na przykładzie kościołów pojawiających się w przestrzeni Śląska od XVIII wieku, można było prześledzić nie tylko dzieje historyczne, ale i przemiany wrażliwości estetycznej śląskiego ewangelika.

We wstępie historycznym Pani Profesor mówiła o współużytkowaniu tych samych, średniowiecznych kościołów przez wspólnoty katolickie i ewangelickie od XVI wieku, a także o okresie, kiedy wojny i nietolerancja religijna nie pozwalały na wyrażanie siebie i własnej konfesji poprzez sztukę. Nieobecność protestanckiej architektury siłą rzeczy zastępowały leśne kościoły, które nadal można oglądać w bibliotece na wystawie fotograficznej. Kiedy na mocy układów politycznych pojawił się pierwszy kościół ewangelicki na Górnym Śląsku, Kościół Jezusowy w Cieszynie, na Śląsku rozpoczęła się epoka definiowania od nowa ewangelickiej tożsamości wyznaniowej za pomocą architektury i sztuki. Profesor Ewa Chojecka prezentowała i omawiała przykłady budynków kościelnych ze Śląska Pruskiego i Austriackiego, pokazywała zależności od przepisów prawa obowiązujących na jednym Śląsku, ale w dwóch różnych państwach, wskazywała na charakterystyczne cechy stylu danej epoki, które ze względów wyznaniowych i różnic teologicznych podlegały modyfikacji. Za wynalazek reformacji należy uznać nie tylko empory czy skromność wystroju, ale mające uzasadnienie praktyczne i teologiczne połączenie ołtarza i ambony, które zaobserwować można m.in. na Bielskim Syjonie, na którym także stoi jedyny w Polsce pomnik Marcina Lutra.

Podczas spotkania była również mowa o najnowszych wydawnictwach oraz wystawach, nie tylko dotyczących dziedzictwa reformacji, ale polskiego dziedzictwa kulturalnego, w którym często nie uwzględnia się Śląska ani innych pograniczy kulturowych. Wykład wpisał się także w dyskusję o świętowaniu 500 lat reformacji. Profesor Ewa Chojecka wyjaśniła ponownie, co wcześniej uczyniła w wywiadzie dla „Gazety Wyborczej”, że nie chodzi o świętowanie, ale o głęboką refleksję i wielki rachunek sumienia. O zastanowienie się, kim wszyscy jesteśmy jako dziedzice i spadkobiercy tego wszystkiego, co się wydarzyło w ciągu 500 lat.

prof. zw. dr hab. Ewa Chojecka – ur. w Bielsku-Białej, zajmuje się historią sztuki, należy do Komitetu Nauk o Sztuce Wydziału Nauk Społecznych Polskiej Akademii Nauk. Ukończyła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, gdzie w 1959 roku uzyskała doktorat, a w 1969 habilitowała się. W roku 1987 została profesorem nadzwyczajnym, a w roku 1996 profesorem zwyczajnym. Większość życia zawodowego związała z Uniwersytetem Śląskim, gdzie w latach 1978-2003 kierowała Zakładem Historii Sztuki na Wydziale Nauk Społecznych, obecnie na emeryturze.

Autorka wielu książek i artykułów naukowych, recenzentka i promotorka prac magisterskich i doktorskich, redaktorka prac zbiorowych, członkini redakcji czasopism naukowych. Wśród prac autorskich wymienić należy, m.in. „Ilustracja polskiej książki drukowanej w XVI i XVII wieku” (1980); „Miasto jako dzieło sztuki. Architektura i urbanistyka Bielska-Białej do 1939 roku” (1994); „Ratusz w Bielsku-Białej. Dzieło sztuki i pomnik samorządności. 1897-1997” (1997) czy artykułu o jedynym w Polsce pomniku Marcina Lutra.

Od 1980 roku współuczestniczyła w akcji społecznej restytucji Muzeum Śląskiego (1984). W 1993 roku zainicjowała wystawę, której była komisarzem pt. „Oblicza sztuki protestanckiej na Górnym Śląsku” zorganizowaną przez Muzeum Śląskie. Do 2013 roku była też członkiem i przewodniczącą Rady Muzealnej tej placówki. Redaktor i współautor książki „Sztuka Górnego Śląska od średniowiecza do końca XX wieku”. Autorka wielu opracowań dotyczących sztuki górnośląskiej, architektury XIX i XX wieku, grafiki renesansowej. To dzięki niej sprowadzono z Chorwacji do Katowic pomnik konny Józefa Piłsudskiego, dzieło Antuna Augustincica z 1939 roku, pozostawiony tam z powodu wybuchu wojny. Jest także współzałożycielką powstałego w 1989 roku Związku Górnośląskiego, w latach 90. XX wieku była prezesem Oddziału Polskiego Towarzystwa Ewangelickiego w Bielsku-Białej.

Laureatka wielu nagród i odznaczeń, tj. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski; Nagroda im. Karola Miarki (1991); Śląski Szmaragd (2005); Nagroda im. ks. Augustina Weltzla tzw. „Górnośląski Tacyt” (2006); Nagroda im. Georga Dehio (2013), Nagroda im. ks. Leopolda Otto (2017).

Gościem wiślańskiej biblioteki 13 lipca 2017 roku był prof. dr hab. Ryszard Koziołek, prorektor Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Tytuł drugiego wykładu wygłoszonego podczas tegorocznej Wakacyjnej Akademii Kultury brzmiał Reformacja czy reformacje? Odpowiedź literatury i był fascynującym przeglądem wybranych dzieł, które tworzył i tworzy nowożytny człowiek, całkowicie zmieniony przez wiek XVI.

           Punktem wyjścia wykładu było jedno zdanie z Lalki Bolesława Prusa zapisane w pamiętniku subiekta doskonałego, Ignacego Rzeckiego. Mianowicie notuje on informację o pracowniku sklepu Wokulskiego Mraczewskim, że siedział w teatrze z Matyldą w ósmym rzędzie na operze Hugonoci Giacomo Meyerbeera. Zdanie wydawałoby się zbędne w arcydziele jakim jest Lalka, jednak w jakimś celu zamieszczone przez Bolesława Prusa. Po co? Nie wiemy, ale możemy dociekać skąd się wzięli francuscy protestanci w XIX-wiecznej, polskiej powieści realistycznej. Dalej była mowa o niepoznawalności Lutra, od którego zaczęła się nie reformacja, ale nasze myślenie o niej, przykrawaniu postaci reformatora do swoich idei przez poszczególne epoki, rewolucji w postrzeganiu człowieka, jaka miała miejsce w XVI wieku, m.in. dzięki Lutrowi, ale i całej plejadzie uczonych. Profesor czytał i wykładał poezje Reja, Kochanowskiego i Sępa-Szarzyńskiego, a na zakończenie była wisienka na torcie czyli rzecz o luteranizmie w prozie Jerzego Pilcha. O jego ironii i nostalgii za utraconym dziedzictwem i o porządkowaniu chaosu rzeczywistości przez precyzję słowa.

Po wykładzie posypały się pytania i wywiązały ciekawe rozmowy. Profesor Ryszard Koziołek, jako znawca twórczości Sienkiewicza, nie mógł nie opowiedzieć o protestanckich bohaterach Trylogii, a słuchacze nie chcieli wypuścić go z sali. Dziękujemy prelegentowi za ciekawe spotkanie i zapraszamy na kolejny wykład, który odbędzie się 20 lipca o godz. 16.00. O sztuce reformacji opowie prof. dr hab. Ewa Chojecka.

Prof. dr hab. Ryszard Koziołek pochodzi z Jasienicy, a zawodowo związany jest z Uniwersytetem Śląskim. Doktorat obronił w 1997 roku, habilitację w 2010 roku, nadanie tytułu profesora nastąpiło w roku 2016. Do jego zainteresowań naukowych należą m.in.: historia literatury pozytywizmu i modernizmu, historia i teoria powieści, antropologia narracji, związki literatury i filmu. Jest autorem prac naukowych na temat twórczości Teodora Parnickiego i Henryka Sienkiewicza, a przy tym jednym z najwybitniejszych znawców Trylogii. Jest także członkiem Komisji Historycznej PAN Oddział w Katowicach i Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza, wchodzi w skład komitetów redakcyjnych pism naukowych, pełnił i pełni różne funkcje administracyjne: opiekuna Kół Naukowych Studentów i Doktorantów Wydziału Filologicznego UŚ, dyrektora Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych UŚ, obecnie jest prorektorem ds. Kształcenia i Studentów na Uniwersytecie Śląskim. Pracuje jako juror w ogólnopolskich konkursach literackich, m.in. zasiadał w jury, któremu też przewodniczył, Nagrody Literackiej Nike w kadencji 2012-2015. Sam również jest laureatem wielu nagród. W 2010 roku otrzymał Nagrodę Literacką Gdyni w kategorii esej za książkę Ciała Sienkiewicza. Studia o płci i przemocy, w 2017 roku otrzymał prestiżową Nagrodę im. Kazimierza Wyki – wyróżnienie przyznawane w dziedzinie krytyki literackiej, eseistyki i historii literatury przez marszałka województwa małopolskiego i prezydenta Miasta Karkowa. Bibliografia Profesora jest tak obszerna, że nie sposób wymienić wszystkich publikacji. Wspomnieć trzeba koniecznie dwie książki Znakowanie trawy albo Praktyki filologii (2011) i Dobrze się myśli literaturą (2016). Swoje eseje o prozie współczesnej Autor publikuje także w prasie, m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Polityce” i „Tygodniku Powszechnym”.

Miejska Biblioteka Publiczna w Wiśle po raz z kolejny przygotowała ofertę spędzenia wolnego czasu wakacyjnego dla dzieci z Wisły. Podczas zajęć Letniej Akademii Zabawy w dniach od 3-8 lipca 2017 roku dzieci i młodzież podążali śladami bohaterów wiślańskich legend. Całość zajęć literacko-plastycznych i wycieczek została zrealizowana w związku z obchodzonym właśnie Rokiem Rzeki Wisły w ramach zadania „Legendy i podania od źródeł Wisły”.

W pierwszym dniu uczestnicy po przejażdżce autobusem i konnym zaprzęgiem wybrali się na spacer wzdłuż Białej Wisełki, by nieopodal wodospadów Kaskad Rodła wysłuchać legendy o początkach rzeki czyli o „O Białce i Czarnosze”. Kolejnego dnia grupa wyjechała koleją linową na Skolnity, gdzie wszyscy podziwiali piękną panoramę Wisły, a następnie zeszli na osiedle Zdejszy, gdzie według legendy na polanie zwanej Łęgiem pierwszy mieszkaniec Wisły Imko Wisełka wybudował swoje obozowisko. Śladem tego samego bohatera wiodła kolejna trasa. W dolinie  Gościejowa bowiem, zgodnie z legendą, Imko był świadkiem pojedynku ogromnego wilka z okazałym jeleniem. Na szczęście uczestnicy nie natknęli się na żadną niebezpieczną zwierzynę, podobnie jak to spotkało Imka w dolinie Czarnego, gdzie musiał udawać martwego wobec potężnego niedźwiedzia. W czwartek dzieci poznały legendę „O Malice” – pięknej, ale chciwej i pełnej pychy góralce i wysłuchały fragmentu powieści Bogumiła Hoffa o zbójcach ukrywających się w jaskini na Malinowie. Dlatego też tego dnia celem wycieczki była Malinka, a konkretnie Cieńków, na który grupa wjechała kolejką. Następnego dnia wszyscy wybrali się do Głębiec, gdzie zgodnie legendą Imko, odnalazł ludzką zagrodę i poznał śliczną Jewkę. Celem ostatniej wyprawy była zapora w dolinie Czarnego, gdzie odbyło się czytanie wiślańskich legend i uroczyste podsumowanie spotkań oraz wręczenie pamiątkowych dyplomów. Przejazd ciuchcią i zwiedzanie wnętrza zapory, wspinanie się pod czujnym okiem GOPR-owców i wiele innych atrakcji zapewne pozostaną na długo w pamięci bibliotecznych wycieczkowiczów.

Podczas wszystkich spotkań dzieci miały okazję wykonać prace plastyczne lub wziąć udział w zabawach integracyjnych, było śpiewanie, rozwiązywanie krzyżówek sprawdzających wiedzę z poznanych legend, dodatkowo każdego dnia serwowane były gorące posiłki. Nawiązały się nowe przyjaźnie, a co najbardziej cieszy to uśmiechy dzieci i zapowiedzi rodziców i ich pociech, że w przyszłym roku znowu zapiszą się na zajęcia Letniej Akademii Zabawy.

Dziękujemy wszystkim za udział i wspaniale spędzony czas, a w szczególności naszym wolontariuszkom, paniom Barbarze Kuszel i Joannie Bolechowicz-Świerczek, które wraz z pracownikami biblioteki opiekowały się naszą biblioteczną grupą. Dziękujemy również właścicielom ciuchci „Martusia”, która bezpłatnie przewiozła nasze dzieci.

Letnia Akademia Zabawy w tym roku została zrealizowana w ramach zadania „Legendy i podania od źródeł Wisły”, na które biblioteka otrzymała dofinansowanie z programu „Kultura – Interwencje 2017” prowadzonego przez Narodowe Centrum Kultury. Partnerami biblioteki w realizacji przedsięwzięcia są: Gmina Wisła, Nadleśnictwo Wisła i Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej w Gliwicach. Dziękujemy!!!

Monika Śliwka, Renata Czyż

	Dzień 1 – Czarne

	Dzień 2 – Skolnity

	Dzień 3 – Gościejów

	Dzień 4 – Malinka

	Dzień 5 – Głębce

	Dzień 6 – Zapora

Ponad 60 osób z Wisły, Ustronia i Cieszyna wzięło udział w promocji 9 tomu „Rocznika Wiślańskiego”, która odbyła się 23 czerwca 2017 roku w Domu Zborowym. Spotkanie jak zawsze zorganizowała Miejska Biblioteka Publiczna im. Jana Śniegonia w Wiśle wraz z Parafią Ewangelicko-Augsburską, której nakładem w Wydawnictwie „Luteranin” co roku ukazuje się wiślański periodyk.

            Na wstępie dyrektor biblioteki Renata Czyż przywitała wszystkich gości, wśród których znaleźli się duchowni: gospodarz ks. radca Waldemar Szajthauer i ks. proboszcz Zdzisław Sztwiertnia z Wisły Jawornika oraz burmistrz miasta Tomasz Bujok. Następnie na mównicy pojawili się prelegenci. Na temat obchodów rocznic reformacji w Wiśle w XIX i XX wieku na podstawie swojego artykułu opowiedziała historyk Danuta Szczypka. Z kolei dr Michał Kawulok, historyk sztuki z Muzeum Beskidzkiego, przedstawił związaną z Wisłą twórczość malarza Czesława Kuryatty, który w latach 1938-1951 mieszkał w swojej willi „Światłocień”. Wykład wzbogaciła prezentacja multimedialna zapoznająca uczestników spotkania z pejzażami i portretami mieszkańców Wisły pędzla znanego artysty. Niektórzy na obrazach rozpoznawali siebie lub członków swoich rodzin.

            Dalej artykuły, szkice biograficzne i materiały źródłowe opublikowane w 9 tomie omówiła dyrektor biblioteki Renata Czyż, zwracając uwagę na tekst dr. hab. Janusza Spyry, prof. AJD w Częstochowie poświęcony najstarszym archiwaliom zachowanym na terenie Wisły. Dokumenty z XVIII wieku przechowywane są w archiwum parafialnym i dotyczą różnych spraw: budowy karczmy, sporów o masło z goleszowskim proboszczem katolickim, sporów o sałasze i powinności poddanych przy budowie nowego hamru (pieca hutniczego). Najważniejsze jednak to prawne podstawy funkcjonowania Kościoła ewangelickiego w księstwie cieszyńskim i Parafii ewangelickiej w Wiśle. Zwłaszcza, że tekst zachowanej na miejscu w odpisie Ugody z Altranstädt wraz z recesem egzekucyjnym można w polskim przekładzie także przeczytać w 9 „Roczniku”. Jest to pierwszy polski przekład tego ważnego dokumentu, którego dokonała Aleksandra Milcarz z Wrocławia. Ponadto w tegorocznym numerze zamieszczono teksty związane z 80. rocznicą założenia biblioteki miejskiej w Domu Zdrojowym (artykuły o działalności biblioteki i jej pierwszej kierowniczce Urszuli Zamorskiej) oraz szkice biograficzne Ferdynanda Dyrny – aktora-amatora, pisarza i działacza społecznego, którego wierszowana wersja legendy o „Imku Wisełce” trafiła do materiałów źródłowych oraz Ferdynanda Pustówki, nauczyciela i folklorysty z Wisły Malinki. Uważny czytelnik znajdzie na łamach „Rocznika” dalszą część Kroniki szkoły z Czarnego z informacjami na temat tej doliny Wisły oraz zamieszkujących ją nauczycieli i leśniczych, a także tekst modlitwy intencyjnej z poł. XIX wieku i najstarszy polski opis źródeł Wisły. Relację Apoloniusza Tomkowicza z wyprawy na Baranią Górę odbytej w 1834 roku redakcja zdecydowała się przedrukować w związku obchodzonym właśnie Rokiem rzeki Wisły.

            Rozmowy i spotkania towarzyskie przy słodkim poczęstunku zakończyły promocyjne spotkanie. Zauważyć wypada, że niezwykle zróżnicowany jest 9 tom „Rocznika Wiślańskiego” i każdy znajdzie w nim coś dla siebie. Nabyć go można w księgarni lub w kancelarii parafialnej. Zapraszamy do lektury!

W Miejskiej Bibliotece Publicznej im. J. Śniegonia w Wiśle odbył się wykład inaugurujący Wakacyjną Akademię Kultury. Letnie spotkania z nauką, w tym roku pod hasłem „Dziedzictwo 500 lat reformacji”, rozpoczęły się dnia 6 lipca 2017 roku. Na początek została otwarta wystawa fotograficzna pt. „Leśne kościoły” autorstwa Michała Pilcha, a następnie wykład wygłosił prof. dr hab. Zbigniew Pasek, religioznawca i kulturoznawca z Wydziału Humanistycznego Akademii Górniczo-Hutniczej.

                Wystawa fotograficzna przedstawia miejsca, w których w czasach prześladowań religijnych odbywały się tajne, ewangelickie nabożeństwa. Są to leśne polany na stokach gór lub w dolinach Beskidu Śląskiego, zarówno po polskiej, jak i czeskiej stronie granicy. Większość fotografii wykonał Michał Pilch z Ustronia, który od kilkunastu lat zajmuje się przywracaniem „ewangelickich kamieni” zbiorowej pamięci mieszkańców Śląska Cieszyńskiego, choć nie tylko. Są bowiem miejsca położone na terenie dawnej Galicji (Lipowa), a także Moraw (Suchodol nad Odrą). Autor wystawy, przewodnik beskidzki, współredaktor „Pamiętnika Ustrońskiego” i wiceprezes Towarzystwa Miłośników Ustronia, był też pomysłodawcą oraz głównym wykonawcą książki pt. „Leśne kościoły”, którą można jeszcze nabyć w księgarniach.

                Inauguracyjny wykład pt. „Dzieci Lutra. Drzewo genealogiczne protestantyzmu” wygłosił prof. Zbigniew Pasek, który przedstawił wyznaniowe dziedzictwo reformacji. Osią wykładu były spory teologiczne, które w łonie protestantyzmu toczyły się od XVI wieku. Na ich tle dochodziło i nadal dochodzi do różnicowania się wspólnot wyznaniowych i powstawania kolejnych kościołów. Była mowa o najstarszych liniach podziałów wynikających z interpretacji Biblii i sakramentów: Wieczerzy Pańskiej i chrztu, a także współczesnych problemach prowadzących do różnych stanowisk zajmowanych przez kościoły, jak dopuszczanie kobiet do ordynacji (sprawowania urzędów duchownych), bioetyka czy homoseksualizm. Podsumowaniem wykładu był krótki opis wkładu reformacji w rozwój Europy i świata.

                Uczestnicy spotkania z wielką uwagą wysłuchali wykładu ilustrowanego prezentacją multimedialną i z zainteresowaniem oglądali wystawę, rozpoznając na fotografiach znane sobie miejsca. W miłej atmosferze toczyły się również rozmowy kuluarowe przy słodkim poczęstunku. Umawiano się już na następny wykład za tydzień, w czwartek 13 lipca, kiedy gościem biblioteki będzie prof. dr hab. Ryszard Koziołek, literaturoznawca z Uniwersytetu Śląskiego. Biblioteka zaprasza!

W Miejskiej Bibliotece Publicznej w Wiśle, 21.06.2017 r. odbyło się  radosne wydarzenie. Klasa III ze Szkoły Podstawowej nr 5 w Wiśle Jaworniku przybyła na lekcję biblioteczną, by w piosence i poezji uczcić nadejście lata, a tym samym zbliżające się wakacje. Młodzi czytelnicy z chęcią dzielili się urlopowymi planami oraz każdy opowiedział o swoich ulubionych zajęciach i zabawach. Finałem spotkania było wykonane pracy plastycznej techniką kółek origami i poczęstunek.   

III wydanie ogólnopolskiej akcji Noc Bibliotek, w której w tym roku wzięło udział ponad 1350 bibliotek z całej Polski, w tym i wiślańska, już za nami. 3 czerwca było w wielu książnicach w kraju i za granicą wesoło i kolorowo, tematem Nocy było bowiem podróżowanie. Czytelnicy zwiedzali wraz z bibliotekarzami kraje dalekie i egzotyczne, ale i całkiem bliskie i swojskie. Były również podróże w czasie, a wszystko za sprawą literatury.

         W Wiśle o godz. 18.00 otwarto wystawę autorstwa Dariusza Zielonki pt. „Stojąc z boku… Indie”. Podróżnik, pasjonat fotografii i kucharz-amator zgłębiający wiedzę o kuchni roślinnej, opowiedział o swojej wyprawie do tego ogromnego i bardzo zróżnicowanego kraju, który jednych odstręcza drugich fascynuje. Następnie odbyło się spotkanie autorskie. Gościem biblioteki i czytelników był Wojciech Śmieja, podróżnik i reporter, autor książki Gorsze światy. Migawki z Europy Środkowo-Wschodniej i przewodników, m.in. po Mołdawii i Rumunii, który współpracuje z „Polityką”, „Nową Europą Wschodnią”, „Poznaj świat”, „n.p.m.”, „Gazetą wyborczą” i innymi tytułami prasowymi. Na co dzień pan dr hab. Wojciech Śmieja jest pracownikiem naukowym Uniwersytetu Śląskiego, którego polonistyki jest absolwentem. Prowadzi badania i pisze prace naukowe dotyczące literatury współczesnej. Podczas spotkania w Wiśle opowiedział o cygańskim placu targowym w Bułgarii, gdzie “kupuje się” panny młode i o życiu na pustyni na kręgu polarnym (wsi Kuzomen na Półwyspie Kolskim w Rosji). Nie zabrakło też lokalnych akcentów: reportażu o istebniańskich „łunochodach” czy wymierających beskidzkich świerczynach.

            Noc bibliotek zamknęła podróż w przeszłość. Dyrektor biblioteki Renata Czyż oprowadziła chętnych po wszystkich zakamarkach placówki, dzieląc się informacjami na temat przeszłości Domu Zdrojowego i działającej w nim książnicy (obie mają już 80 lat!). Była mowa o osobistościach przebywających w tych murach, artystach i literatach, słynnych filmowcach i politykach. W taką noc naprawdę nie chce się spać!

Wernisaż wystawy p. Dariusza Zielonki

Spotkanie z p. Wojciechem Śmieją

W ramach doskonalenia zawodowego Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka w Bielsku-Białej Filia w Cieszynie oraz Ośrodek Doskonalenia Zawodowego „Publisher-Innowacje” w Cieszynie zaprosiły nauczycieli bibliotekarzy Powiatu Cieszyńskiego na wyjazd edukacyjny do Wisły. W ramach szkolenia „Praca biblioteki w środowisku pozaszkolnym” pedagodzy różnego typu szkół zwiedzili m.in. bibliotekę szkolną Liceum Ogólnokształcącego im. Pawła Stalmacha oraz Miejską Bibliotekę Publiczną im. Jana Śniegonia. Grupę oprowadzały Krystyna Cieślar z LO i dyrektor miejskiej placówki Renata Czyż. Mowa była o dziejach Domu Zdrojowego i mieszczącej się w nim od 1937 roku biblioteki oraz o współczesnej pracy z czytelnikiem, zwłaszcza młodym, który wymaga szczególnej uwagi. W planach jest już jesienne spotkanie szkoleniowe dla nauczycieli bibliotekarzy związane z Rokiem Rzeki Wisły.

Wiślańska Akademia Aktywnych i Miejska Biblioteka Publiczna w Wiśle 1 czerwca zaprosiły swoich członków, czytelników i wszystkich zainteresowanych na spotkanie z Jerzym Wałgą, niezwykłym cieszyńskim rusznikarzem. Zebrani mieli okazję nie tylko wysłuchać ciekawej prelekcji na temat historii charakterystycznej dla naszego regionu strzelby cieszynki, ale także dowiedzieć się wielu interesujących szczegółów dotyczących cieszyńskiego rzemiosła od XVI wieku po dzień dzisiejszy.

                Temat wzbudził emocje nie tylko liczniej obecnych na sali panów, ale i pań, których uwagę szczególnie przyciągały techniki zdobnicze. Członkowie Wiślańskiej Akademii Aktywnych, którzy wcześniej w ramach swojej wycieczki odwiedzili warsztat pana Jerzego Wałgi, zadawali szereg szczegółowych pytań. Prelegent dzielił się ciekawostkami, także z zakresu literatury pięknej. Nie wszyscy bowiem wiedzieli, że cieszynka zwana też ptaszniczką pojawia się w naszej epopei narodowej. „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza (księga „Dyplomatyka i łowy”) to literackie świadectwo renomy cieszyńskiego rzemiosła rusznikarskiego, które w czasie wykładu świetnie komponowało się z wnętrzem wiślańskiej biblioteki. Słynne cieszyńskie strzelby ponadto zdobią dziś niejedno muzeum i prywatne kolekcje, a pan Jerzy Wałga nie tylko wykonuje, ale także dokonuje renowacji i naprawy tych prawdziwych cudów ręcznej roboty.

                Organizatorzy dziękują wszystkim za przybycie, a prelegentowi składają serdecznie gratulacje i życzenia wszystkiego dobrego. Do zobaczenia!

Grupa dyskusyjna działająca przy Miejskiej Bibliotece Publicznej na kolejnym swoim spotkaniu 30 maja kontynuowała temat „Dawni mieszkańcy Wisły”. Podczas drugiego zebrania omówiono Oazę, Blejch i Olszynę i przypomniano osoby, które zamieszkiwały te części centrum miejscowości w latach 1945-1960. Temat zrealizowali Krystyna Hombek-Kaftaniak, Jerzy Kufa i Danuta Szczypka. Prelegenci na podstawie przeprowadzonych wywiadów i własnej pamięci znów dom po domu odtworzyli listę ich lokatorów, ale tematu dawnych mieszkańców Wisły z pewnością jeszcze nie wyczerpano. W czerwcu grupa będzie uczestniczyła w promocji 9 tomu „Rocznika Wiślańskiego”, a kolejne spotkanie odbędzie się we wrześniu. Zapraszamy wszystkich zainteresowanych!

Na scenie Miejskiej Biblioteki Publicznej w Wiśle 18 maja 2017 roku grupa teatralna „Emocja” wystawiła sztukę Janusza Głowackiego „Polowanie na karaluchy”. Grupę młodych aktorów amatorów, działającą przy Wiślańskim Centrum Kultury, prowadzi Joanna Leszczyńska, która wyreżyserowała przedstawienie. Przygotowania do premiery trwały prawie rok, ale za to efekt przerósł oczekiwania publiczności.

                Sztuka Janusza Głowackiego, chyba najbardziej znanego w Europie i Ameryce, współczesnego polskiego dramaturga, scenarzysty i prozaika, powstała w 1986 roku. Akcja toczy się na początku lat 80. XX wieku w mieszkaniu polskich emigrantów w Lower East Side, jednej z najbiedniejszych dzielnic Manhattanu w Nowym Jorku. Ona – była aktorka Teatru Wielkiego, obecnie z powodu akcentu bezrobotna, on – pisarz bez pracy i weny twórczej; balansując na granicy ubóstwa udają przed znajomymi szczęśliwych i zadowolonych. Duszna atmosfera polskiej emigracji prącej do sukcesu zagęszcza się, znajomi w Polsce wykruszają, zostają tylko strach, samotność i obłuda.

                W role polskich emigrantów wcielili się młodzi aktorzy, uczniowie szkół ponadgimnazjalnych z Wisły i Cieszyna oraz jeden uczeń wiślańskiego Gimnazjum. Wiernie oddali atmosferę emigracji lat 80. XX wieku, rozterki pomiędzy bohaterstwem a zdradą kraju po ucieczce przed komunistycznym systemem, żmudn ość walki o przetrwanie w obcej rzeczywistości, strach przed inwigilacją i wstydem ewentualnego powrotu.

                Publiczność nagrodziła gromkimi brawami pracę reżyserki i młodych aktorów. Na widowni zasiedli rodzice, nauczyciele, koleżanki i koledzy szkolni oraz czytelnicy biblioteki. Sztuka w wykonaniu grupy poruszyła serca widowni, która po przedstawieniu spotkała się przy kawie i herbacie omawiając szczegóły przedstawienia. Gratulujemy sukcesu reżyserce i młodym aktorom!!!

Wychowankowie z Przedszkola Integracyjnego w Wiśle Malince odwiedzili w dniach 10 i 12 maja 2017 r. Miejską Bibliotekę Publiczną w Wiśle, by zdobyć umiejętności samodzielnego korzystania ze zbiorów.

Kącik malucha to kolorowe, specjalnie przygotowane miejsce, w którym najmłodsi mogli się poczuć swobodnie i jak w bajce. Niskie regały wypełnione ślicznymi książeczkami zachęciły do przeglądania jeszcze „ciepłych” nowości wydawniczych. Przedszkolaki zachwyciły się książkami obrazkowymi, kontrastowymi oraz rozkładankami. Rynek wydawniczy kieruje dla najmłodszych tak atrakcyjne w swej szacie i formie pozycje, że można dostać prawdziwego zawrotu głowy. Książki zabawki, bajki zapachowe, dźwiękowe oraz interaktywne, to propozycje, które przypadły do gustu wszystkim dzieciom. Nie obyło się też bez głośnego czytania i prezentacji teatrzyku kamishibai. Najmłodsi aktywnie brali udział w książkowych skojarzeniach i zgadywankach, a na zakończenie wszyscy uczestnicy otrzymali imienne zaproszenia do zapisania się do biblioteki i poznali regulamin korzystania z wypożyczalni.

Kolejną grupą, która odwiedziła wypożyczalnię dziecięcą 16 maja 2017 r. była klasa I z Zespołu Szkół nr 1 w Wiśle. Zajęcia tematyczne pod hasłem „Wiosna” przepełnione były wierszami i rymowankami. W sielski klimat wprowadził uczniów teatr kamishibai i wspólna praca nad portretem Pani Wiosny, zaś nauka wiersza z elementami ruchu wywołała uśmiechy na twarzach dzieci.  

Dziękujemy za miłe wizyty w wypożyczalni dziecięcej i zapraszamy do dalszych odwiedzin w szerszym gronie, bo przytulne wnętrza biblioteki to także ostoja dla rodziców, gdzie w strefie czytelniczej mogą wygodnie usiąść i przeglądać książki z zakresu, edukacji, wychowania, psychologii czy logopedii. Zapraszamy!

Wizyta dzieci z Przedszkola Integracyjnego w Wiśle Malince

Uczniowie kl. I z Zespołu Szkół nr 1

W czwartek 11 maja 2017 roku uroczyście obchodzono jubileusz 80 lat działalności Miejskiej Biblioteki Publicznej i Domu Zdrojowego w Wiśle. Na wyjątkowy wieczór przybyło wielu zaproszonych gości, czytelników i sympatyków biblioteki. Tego dnia historia i nowoczesność połączyły siły i zabrały uczestników wydarzenia w sentymentalną podróż w czasie.

                Na wstępie dyrektor biblioteki Renata Czyż przywitała gości i przedstawiła dzieje Domu Zdrojowego i biblioteki w latach 1937-1939. Biblioteka rozpoczęła bowiem działalność w Domu Zdrojowym w momencie jego otwarcia 15 sierpnia 1937 roku z okazji rozpoczęcia Tygodnia Gór. To właśnie wtedy w sali Domu Zdrojowego odbywały się najważniejsze wydarzenia kulturalne w Wiśle, np. towarzyszące występom folklorystycznym „Wieczór poetów śląskich”, przedstawienie „Rycerze królewscy” czy widowisko „Wesele na Górnym Śląsku” wykonane przez chór „Kasyno” pod dyrekcją autora Stanisława Ligonia. Przez trzy lata miały tu miejsce odczyty, spotkania autorskie i dyskusje organizowane w ramach Wakacyjnego Instytutu Sztuki, w którym uczestniczyła czołówka polskich pisarzy, poetów i artystów teatralnych, filmowych oraz sztuk plastycznych. Obecni byli, min. Maria Dąbrowska, Zofia Nałkowska, Karol Irzykowski, Stanisław Ignacy Witkiewicz, Jarosław Iwaszkiewicz i wielu innych. Krótkiemu wykładowi towarzyszyła prezentacja multimedialna złożona z archiwalnych fotografii i dokumentów. Na zakończenie swojego wystąpienia dyrektor biblioteki podziękowała obecnym na sali byłym dyrektorom placówki: pani Helenie Pustówce i Annie Czyż, a także najwierniejszym czytelnikom, którzy od lat korzystają ze zbiorów.

                Następnie głos zabierali zaproszeni goście. W imieniu burmistrza Tomasza Bujoka gratulacje i życzenia złożył sekretarz miasta Sylwester Foltyn. Dyrektor wojewódzkiej Biblioteki Śląskiej, prof. Jan Malicki, dziękował władzom samorządowym i wszystkim pracownikom biblioteki, dzięki którym taka instytucja kultury w Wiśle prosperuje i osiąga sukcesy nawet w ogólnopolskich rankingach. Władze Powiatu Cieszyńskiego reprezentował przewodniczący Rady Powiatu Ludwik Kuboszek, który zaznaczył, że żadna statystyka nie oddaje, jak wielkie wartości wnoszą książki i bibliotekarze w serca czytelników. Życzenie wszelkiej pomyślności przekazała również dyrektor powiatowej Biblioteki Miejskiej w Cieszynie oraz ks. Waldemar Szajthauer, proboszcz Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Wiśle. 

                W drugiej części uroczystości goście mieli okazję wysłuchać koncertu nawiązującego do muzycznych tradycji przedwojennej Wisły. Program pt. „Piosenki lat trzydziestych XX wieku” zaprezentowała znakomita Orkiestra Kameralna pod dyrekcją Jean-Claude’a Hauptmanna. Z towarzyszeniem ponad 30 muzyków na scenie wystąpiło sześcioro śpiewaków, solistek i solistów. Koncert zachwycił publiczność, nie obyło się bez bisów i owacji na stojąco.

                Po koncercie wzniesiono toast i zwiedzano jubileuszową wystawę prezentującą przeszłość Domu Zdrojowego i biblioteki. Spotkanie zakończył bankiet w restauracji „Dom Zdrojowy”, gdzie pokrojono jubileuszowy tort. Dziękujemy za wszystkie życzenia i gratulacje, a przede wszystkim za przybycie na uroczystość. Mamy nadzieję, że biblioteka wraz z czytelnikami oraz cały Dom Zdrojowy doczekają się kolejnych pięknych jubileuszy.

Grupa dyskusyjna działająca przy Miejskiej Bibliotece Publicznej na kolejnym swoim spotkaniu 25 kwietnia podjęła temat „Dawni mieszkańcy Wisły, cz. 1. Od Piły do Chlebka (piekarni u Troszoka)”. Chodziło o przypomnienie tych osób, które zamieszkiwały centrum miejscowości w latach 1945-1960. Temat zrealizowali Krystyna Hombek-Kaftaniak i Jerzy Kufa.

         Prelegenci na podstawie przeprowadzonych wywiadów i własnej pamięci dom po domu odtworzyli listę ich lokatorów. Byli to nie tylko właściciele, ale także mieszkańcy przydzielani z kwaterunku, niejednokrotnie barwne postacie, które zapisały się w pamięci mieszkańców. Omawiano również umiejscowienie sklepów i zakładów rzemieślniczych, apteki, internatu szkoły hotelarskiej czy Spółdzielni „Las”. Dużo uwagi poświęcono większym budynkom, takim jak dom kolejarski obok dworca PKP czy poczta, ale tematu z pewnością nie wyczerpano.

         Grupa będzie kontynuowała pracę nad ustaleniem kolejnych nazwisk dawnych mieszkańców Wisły. Już 30 maja na warsztat zostaną wzięte Olszyna, Blejch i Oaza. Zapraszamy wszystkich zainteresowanych!

Za kilka dni przypada Dzień Ziemi, toteż Miejska Biblioteka Publiczna w Wiśle zorganizowała dla najmłodszych spotkanie edukacyjno-rozrywkowe. 20 kwietnia 2017 r. w bibliotecznych pomieszczeniach uczniowie klas 0 a i 0 b z Zespołu Szkolno-Przedszkolnego nr 1 w Wiśle spotkali się z dwoma specjalistami: mistrzem pszczelarstwa i leśnikiem.

O pszczelich rodzinach opowiedziała Krystyna Sikora, która należy do Związku Pszczelarzy w Wiśle i z pasją edukuje dzieci i młodzież, biorąc udział w spotkaniach z uczniami. Dzieci dowiedziały się o znaczeniu pszczół w przyrodzie, a także o odpowiedzialnej pracy pszczelarza. Prowadząca spotkanie zdradziła, czym się żywią pszczoły, jak spędzają zimę i jak powstaje miód. Prezentowanie przybory (ramki, dłuto, podkurzacz), plansze edukacyjne i wyroby z pszczelego wosku wzbudziły spore zainteresowanie, a największą atrakcją była możliwość przymierzenia stroju pszczelarza i specjalnych kapeluszy pszczelarskich. Z ramienia Nadleśnictwa w Wiśle z dziećmi spotkał się Aleksander Skrzydłowski, który o lesie i zwierzynie wie wszystko. Dzieci miały przyjemność wysłuchać sygnałów myśliwskich i odgłosów leśnych mieszkańców, począwszy od ptaków, a skończywszy na dzikach. Zgadywankom nie było końca, bo najmłodsi chętnie rozpoznawali liście drzew i zwierzęta na podstawie drewnianych wykrojników i odgłosów wabików. Prowadzący opowiedział o pracy leśnika i poruszył ważną kwestię poszanowania środowiska naturalnego oraz leśnego savoir vivre`u.        

Wszyscy uczestnicy zostali zaproszeni na słodki poczęstunek, a na pamiątkę udziału w bibliotecznym Dniu Ziemi zostali obdarowani opaskami z pszczółką, ulotkami o pszczołach, naklejkami, cukierkami i drewnianymi wykrojami leśnej zwierzyny. Nadleśnictwu Wisła i Związkowi Pszczelarzy serdecznie dziękujemy za fascynujące opowieści naszych prelegentów, a zainteresowanych tematem zapraszamy do wypożyczalni, gdzie znaleźć można mnóstwo książek dotyczących ekologii. 

W Miejskiej Bibliotece Publicznej w Wiśle 6 kwietnia 2017 r. odbyło się bardzo ciekawe spotkanie. Gościem czytelników był Sławomir Koper – pisarz, autor książek historycznych, publicysta współpracujący m.in. z „Mówią Wieki”, „Historia do Rzeczy” czy „Poznaj Świat”, portalami internetowymi wp.pl i interia.pl; radiowy i telewizyjny ekspert historyczny. Niezwykle poczytny absolwent Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego jest autorem kilkudziesięciu już tytułów, które od kilku lat nie schodzą z list bestsellerów i wygrywają wszystkie możliwe rankingi dla książek popularnonaukowych.

            Tematem głównym wiślańskiego spotkania były elity II Rzeczypospolitej, jako że zbliża się 80. rocznica oddania do użytku biblioteki i Domu Zdrojowego. To w nim najczęściej gościli znani politycy i artyści okresu międzywojennego, którzy przybywali do Wisły, zwłaszcza pod koniec lat 30. XX wieku. Autor opowiedział zatem o życiu prywatnym pierwszego gospodarza Zamku na Zadnim Groniu, prezydencie Ignacym Mościckim oraz o komendancie, który wskazał go na ten urząd, sam nie przyjmując wyboru. Józef Piłsudski bowiem był zainteresowany realną władzą, a nie funkcjami reprezentacyjnymi. Pasjonujące jest bogate życie prywatne komendanta, choć sam nie miał wielkich wymagań i żył w prawie spartańskich warunkach. Tematem opowieści Sławomira Kopra był także jeden z patronów wiślańskiego Święta Gór w 1937 roku czyli Edward Śmigły Rydz, który jako niepospolity dowódca wojskowy brawurowo zbiegł z miejsca internowania go w Rumunii czy niezwykle barwna postać pierwszego ułana Rzeczypospolitej. Bolesław Wieniawa Długoszowski, wielbiący 3 K (kobiety, koniak, konie), adiutant komendanta doszedł do stopnia generała, był artystą (tłumaczem poezji) i zdolnym dyplomatą, z wykształcenia lekarzem. Po tzw. kryzysie przysięgowym ordynował nawet w Cieszynie!

            Tematem spotkania z autorem Sławomirem Koprem były także elity artystyczne. Czytelnicy dowiedzieli się co pisały o sobie nawzajem w swoich dziennikach największe pisarki okresu międzywojennego: Zofia Nałkowska i Maria Dąbrowska. Była mowa o ich partnerach i partnerkach życiowych, kłopotach lub sukcesach po zakończeniu wojny w nowym, komunistycznym ustroju. Nie zabrakło ciekawostek z życia gwiazd estrady: Eugeniusza Bodo czy Lody Halamy oraz artystów takich jak słynny tenor Jan Kiepura czy wirtuoz fortepianu, a później premier Ignacy Paderewski.

Czytelnicy wiślańscy przez ponad godzinę z wielką uwagą i dużym zainteresowaniem słuchali opowieści autora, znawcy okresu międzywojennego. Posypały się pytania o warsztat, metodę pracy i poszczególne postacie, bowiem historia „z ludzką twarzą” jest pasjonująca, a książki Sławomira Kopra nie stawiają pomników, ale je odbrązawiają, ukazując zwykłe ludzkie słabości, wady oraz uczucia i emocje. Nie dziwi zatem kolejka po autografy, ani późniejsze dyskusje przy kawie i herbacie. Dziękujemy autorowi i czytelnikom za ciekawe spotkanie i zapraszamy do biblioteki po pasjonujące lektury.

Pokłosiem konkursu „Płynie Wisła, płynie…” zorganizowanym przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Wiśle, jest kolejna wystawa nawiązująca swym tematem do obchodów „Roku Rzeki Wisły”. Tym razem uczniowie wiślańskich szkół podstawowych popisali się swymi zdolnościami plastycznymi w dwóch kategoriach. Klasy IV i V ilustrowały rzekę Wisłę znaną z legend wiślańskich, zaś uczniowie klas VI w oparciu o wykład kierownik Muzeum Beskidzkiego – Małgorzaty Kiereś obrazowali życie i pracę dawnych wiślan nad rzeką. Komisja w składzie: Renata Czyż – dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Wiśle, Joanna Szołtysek-Kuczyńska („Galeria u Dziadka”) oraz Sylwia Tumidajska (Muzeum Beskidzkie), miała nie lada zadanie, bowiem uczestnicy zachwycili starannością i oryginalnością wykonanych prac. Ostatecznie wśród 87 rysunków wybranych i nagrodzonych zostało 10, a nagrody laureatom wręczył Sekretarz Miasta – Sylwester Foltyn. Poniżej przedstawiamy wykaz zwycięzców.

KATEGORIA I uczniowie klas IV i V, temat „Rzeka Wisła w legendach wiślańskich”

I miejsce Nadia Cieślar, Zespół Szkół nr 1, praca pod kierunkiem Małgorzaty Borowskiej,

II miejsce Joanna Hanik, Zespół Szkół nr 1, praca pod kierunkiem Małgorzaty Borowskiej,

III miejsce równorzędnie: Barbara Konieczny, Zespół Szkół nr 1, praca pod kierunkiem Małgorzaty Borowskiej i Kamil Kędzior, Szkoła Podstawowa nr 5, praca pod kierunkiem Joanny Bolechowicz-Świerczek,

wyróżnienie Liliana Arsenicz, Zespół Szkół nr 1, praca pod kierunkiem Małgorzaty Borowskiej.

KATEGORIA II temat „Rzeka Wisła w życiu codziennym dawnych wiślan”:

I miejsce Mateusz Pliszczyński, Szkoła Podstawowa nr 5, praca pod kierunkiem Joanny Bolechowicz-Świerczek,

II miejsce Magdalena Branny, Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 2, praca pod kierunkiem Lidii Czyż,

III miejsce Aleksandra Cieślar,  Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 2, praca pod kierunkiem Lidii Czyż,

Wyróżnienia w kategorii II zdobyli: Grzegorz Mitręga, Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 1, praca pod kierunkiem Renaty Brody i Agnieszki Pliszczyńskiej oraz Agnieszka Wantulok, Szkoła Podstawowa nr 5, praca pod kierunkiem Joanny Bolechowicz-Świerczek.   

                Wernisaż wystawy był też okazją do podsumowania czytelnictwa dzieci w 2016 roku. Wiślańska biblioteka doceniła najaktywniejszych czytelników w konkursie „Bibliomaniak”, a wśród laureatów w kategorii wiekowej do lat 5 znaleźli się: Laura Popiołek na miejscu pierwszym, Noemi Cieślar miejsce drugie i  na trzecim Wiktor Popiołek. W kategorii do lat 12 pierwsze miejsce uzyskała Aleksandra Busek, na drugim uplasował się Filip Blitek, zaś na trzecim Mateusz Domicz. W starszej kategorii wiekowej obejmującej czytelników w wieku 13-15 lat przodowała ponownie Joasia Lazar, na drugim miejscu znalazł się Samuel Wapienik, a zaraz za nim Ireneusz Kosek. Należy podkreślić, że większość nagrodzonych czytelników tylko w roku 2016 przeczytała prawie 250 książek! Ta liczba skłania do zadania sobie pytania – ile książek w roku ubiegłym udało mi się przeczytać? Mało kto może pochwalić się takimi wynikami. Efekty są naprawdę imponujące, a nagrodzeni są dumą nie tylko dla biblioteki miejskiej, ale też dla swoich rodzin i szkół, do których uczęszczają. Laureaci, którzy okazali się liderami w swych kategoriach wiekowych zostali nagrodzeni podwójnie. Na podsumowaniu konkursu obecne były przedstawicielki Biblioteki Miejskiej w Cieszynie: dyrektor- Izabela Kula oraz instruktor – Beata Parchańska, które nagrodziły wzorowych czytelników, a konkurs „Bibliomaniak” organizują od lat na terenie całego powiatu.

Nagrodzeni w konkursie plastycznym „Płynie Wisła, płynie…”

Podsumowanie konkursu „Bibliomaniak 2016″

Zwiedzanie biblioteki

Głośne czytanie opowieści kamishibai

„Obchody Pamiątki Reformacji w Wiśle w XIX i XX wieku w kontekście rocznicy 500 lat reformacji” były tematem kolejnego spotkania grupy dyskusyjnej, które odbyło się 28 marca w wiślańskiej bibliotece. Historyczne wprowadzenie do dyskusji przygotowała Danuta Szczypka, a w rozmowie udział wzięli ks. Waldemar Szajthauer i ks. Łukasz Ostruszka.

            Pierwsza wzmianka dotycząca obchodów rocznicy reformacji w Wiśle pochodzi z 1817 roku, kiedy ewangelicy cieszyńscy organizowali uroczyste nabożeństwa w swoich zborach. 300-lecie wydarzeń w Wittenberdze zasygnalizowano w Kościele Jezusowym w Cieszynie oraz nowych domach modlitwy, wzniesionych po Patencie tolerancyjnym, o czym świadczy Jura Gajdzica, chłopski „piśmiorz” z Cisownicy. 400 lat reformacji obchodzono w 1917 roku, choć trwała jeszcze I wojna światowa. Zwykle przystrajano kościół młodymi drzewkami i girlandami z kwiatów i zieleni, nabożeństwom towarzyszyła bardziej okazała oprawa muzyczna i podniosły nastrój. Od 1903 roku urządzano akademie dla dzieci i młodzieży szkolnej, gdyż 31 października w monarchii Habsburgów był dla ewangelików dniem wolnym od nauki. Na przełomie wieków pamiętano o wielu reformatorach Kościoła, dzieci deklamowały wiersze nie tylko o Marcinie Lutrze, ale także Janie Husie, Filipie Melanchtonie czy Janie Kalwinie.

            W latach międzywojennych szczególnie obchodzono Pamiątkę Reformacji w 1924 roku, kiedy towarzyszyła jej uroczystość powitania nowego, wielkiego dzwonu. W latach 30. XX wieku akademie urządzał Związek Polskiej Młodzieży Ewangelickiej, utrwalił się także zwyczaj organizowania koncertów. Po II wojnie światowej warunki działalności wszystkich Kościołów i wyznań zmieniły się. Państwo socjalistyczne toczyło walkę z kościołami (Millenium Chrztu Polski a Tysiąclecie Państwa Polskiego), dlatego w 1967 roku 450-lecie reformacji miało odbywać się bez manifestacyjnych i widowiskowych uroczystości. W późniejszych latach w dzień Pamiątki Reformacji organizowano wykłady, ewangelizacje i koncerty.

            Do dyskusji o obchodach reformacji zasiadło 20 osób różnych wyznań. Zauważone zostało zachowanie władz Kościoła Rzymskokatolickiego i władz państwowych wobec 500 lat reformacji. Doceniano obecność papieża Franciszka I na uroczystym nabożeństwie reformacyjnym w Szwecji oraz prymasa polski abp. Wojciecha Polaka w Cieszynie. Jeden z dyskutantów stwierdził, że pięknie zachowały się samorządy, zwłaszcza w województwach śląskim, dolnośląskim i warmińsko-mazurskim, gdzie sejmiki wojewódzkie podjęły uchwałę o Roku Reformacji. Wiele ciekawych wydarzeń kulturalnych odbywa się w tym roku, reformacja bowiem to nie tylko reforma Kościoła, ale wielkie przemiany społeczno-polityczne i kulturowe, które odcisnęły swe piętno w dziedzinach takich jak oświata, gospodarka i szeroko pojęta kultura.

Spotkanie z poezją odbyło się 9 marca w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Wiśle. Okazją do wierszowanej refleksji był obchodzony wcześniej Dzień Kobiet. Stąd gościem głównie wiślańskich czytelniczek był Jan Strządała, poeta z Gliwic, choć urodzony u stóp Bukowej. Była mowa o życiu i miłości, naturze i filozofii.

            Jan Strządała urodził się w Wiśle i czuje się związany z naszą miejscowością. W latach 60. XX wieku studiował na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Łodzi, ale medycynę porzucił dla literatury i zadebiutował jako poeta w 1969 roku. Pracował w różnych zawodach, m.in. w Instytucie Wydawniczym „PAX” i w Polskiej Akademii Nauk, prowadził też własną działalność. Zakładał i prowadził grupy literackie i związki twórców, w których prezesował niejedną kadencję, organizował międzynarodowe i krajowe imprezy kulturalne, działał i nadal działa aktywnie w Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich. Jest uczestnikiem i laureatem wielu konkursów i festiwali poetyckich, organizatorem Turniejów Poetyckich, spotkań literackich i Nocy Poetów. W dorobku ma 20 samodzielnych poetyckich książek, wiele publikacji w dziełach zbiorowych, czasopismach oraz radiu i telewizji. Jest laureatem wielu nagród, m.in. Nagrody Prezydenta Miasta Gliwice, otrzymał Złoty Krzyż zasługi od Prezydenta RP oraz Brązowy Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis przyznany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

            W Wiśle poeta czytał swoje wiersze i opowiadał o doświadczeniach życiowych poczynając od wiślańskich opowieści rodzinnych. Poetycka gawęda przeplatana była prezentacjami multimedialnymi, które łączyły poezję, muzykę i piękne krajobrazy. Nieustannym źródłem inspiracji są bowiem dla Jana Strządały góry i natura w ogóle. Poezja stanowi dla niego tylko narzędzie porozumiewania się z drugim człowiekiem, sposób przekazywania własnej filozofii życia w zgodzie z wszechświatem i bez dyktatu czasu, który jest złudzeniem i tak naprawdę nie istnieje.

            Biblioteka dziękuje wszystkim uczestnikom spotkania za przybycie i rozmowę o poezji, i zaprasza na kolejne wydarzenia. Już 6 kwietnia gościem czytelników będzie Sławomir Koper, historyk i autor poczytnych, a nawet kontrowersyjnych książek popularnonaukowych. Zapraszamy!!!

Wyjątkowy pokaz filmowy odbył się 2 marca 2017 roku w wiślańskiej bibliotece. Na projekcję i spotkanie z reżyserem Adamem Lewandowskim przybyły tłumy widzów, czytelników i miłośników prozy Jerzego Pilcha. Z pisarzem przegrali nawet skoczkowie startujący w tym dniu w konkursie indywidualnym w Lahti, choć brązowy medal wiślanina Piotra Żyły cieszy zarówno fanów sportu, jak i literatury.

            Na pokazie przedpremierowym „Filmu o Pilchu” w Wiśle pojawili się zacni goście: mama pisarza Wanda Pilchowa wraz z rodziną, duchowni, radni powiatowi i miejscy oraz burmistrz miasta, Tomasz Bujok. Niektórzy z wypiekami na twarzy, inni ze łzami w oczach oglądali archiwalne i współczesne zdjęcia z Wisły i Krakowa, wsłuchując się w barwną opowieść autobiograficzną Jerzego Pilcha z jego mieszkania w Warszawie. Z uwagą widzowie śledzili wypowiedzi znanych pisarzy, naukowców, aktorów i dziennikarzy, którzy opowiadali o Jerzym Pilchu jako jego przyjaciele, współpracownicy i koledzy po fachu. Głos zabrali m.in. Andrzej Stasiuk, Janusz Głowacki, Wojciech Kuczok, Andrzej Grabowski i Krzysztof Varga. Po projekcji na sali rozległy się gromkie brawa, co najlepiej świadczy o bardzo dobrym przyjęciu filmu przez widownię.

            Po pokazie rozmowę z Adamem Lewandowskim przeprowadziła dyrektor biblioteki Renata Czyż. Reżyser filmu zdradził, że pomysł na dokument biograficzny poświęcony Jerzemu Pilchowi zrodził się właściwie na planie filmu „Pod Mocnym Aniołem” Wojciecha Smarzowskiego, gdyż producentem obu obrazów jest Jacek Rzehak. Podkreślił, że Jerzy Pilch jest wielką osobowością polskiej kultury, którą inni twórcy niezwykle sobie cenią i szanują. Realizacja tego filmu to wspaniałe doświadczenie dla młodego reżysera.

            Na zakończenie jedną z uczestniczek projekcji spotkała miła niespodzianka. Zwyciężczyni ubiegłorocznego konkursu na ilustrację do powieści „Inne rozkosze” Laura Krall, uczennica Zespołu Szkół Gastronomiczno-Hotelarskich w Wiśle, otrzymała dodatkową nagrodę od samego Jerzego Pilcha. Książkę z autorską dedykacją dla laureatki wręczyła Pani Wanda Pilchowa, której z kolei podziękował burmistrz miasta. Za dwa tygodnie w bibliotece odbędzie się pokaz filmików uczniów ZSGH, którzy przygotowali adaptacje prozy Jerzego Pilcha z okazji Dnia Języka Polskiego. Zapraszamy!

W wiślańskiej bibliotece 28 lutego spotkała się grupa dyskusyjna, która po raz drugi podjęła temat przestrzeni miasta i ochrony krajobrazu. Wprowadzenie do dyskusji przygotował ponownie Piotr Saternus, architekt i urbanista zamieszkały w Wiśle, autor „Leksykonu terminów urbanistyki i planowania przestrzennego”. Kontynuacja tematu styczniowego okazała się bardzo potrzebna, gdyż dyskusja była niezwykle ożywiona.

            Na wstępie zostały omówione pojęcia ładu i porządku w przestrzeni oraz układy uszeregowania obiektów architektonicznych na konkretnych przykładach i rysunkach. Zaraz wybuchła dyskusja, jak to się ma do Wisły, która miejski charakter prezentuje tylko w niektórych częściach gminy. Z racji uwarunkowań geograficznych i historycznych dominuje tu zabudowa rozproszona. Jak stwierdził prelegent, największą wartością Wisły od czasów jej odkrycia dla turystów, były klimat i krajobraz. Klimat z racji zanieczyszczenia powietrza nie jest już atutem Wisły, a krajobraz niszczymy sami, dopuszczając do jego dewastacji przez zabudowywanie coraz wyżej położonych terenów. Budynkami przesłaniamy widoki, o które walczą hotele, apartamentowce i pensjonaty. Warto zatem wykonać zwykłą analizę SWOT dla zorientowania się jakie Wisła ma mocne i słabe strony w zakresie kształtowania i ochrony przestrzeni, jakie są dalsze możliwości i zakresy działań i co zagraża zrównoważonemu rozwojowi miejscowości dziś i w przyszłości.

            Na zakończenie przedstawione zostały wyniki ankiety, którą przygotował i której wyniki opracował pan Piotr Saternus. Respondenci będący mieszkańcami Wisły wskazali, że Wisła ma „trochę” miejski charakter, a to co przede wszystkim należy poprawić to zabudowa i miejsca publiczne. Najlepiej wkomponowanym w otoczenie budynkiem jest Zamek Prezydenta RP, najgorzej hala sportowa w Centrum Wisły. Najpiękniejsze wiślańskie doliny to Dziechcinka, Malinka i Czarne, brzydkie jest centrum miasta z powodu hałasu, spalin, tłoku i śmieci, także reklamowych. Najładniejsze grzbiety to Cieńków, Kozińce i Krzywy, głównie ze względu na wspaniałe widoki oraz mniej osób, ale także ze względu na las i łatwy dostęp. Zapraszamy na kolejną dyskusję 28 marca. Rozmawiać będziemy o formach obchodzenia rocznic reformacji.

W ramach przygotowań do udziału w konkursie plastycznym „Płynie Wisła, płynie…” biblioteka zaprosiła uczniów klas 6 na niecodzienny wykład. Na jego podstawie można przygotować prace obrazujące wykorzystanie rzeki Wisły przez dawnych mieszkańców. Biblioteka czeka na nie do 24 marca.

            O tym do czego mieszkańcy Wisły wykorzystywali rzekę Wisłę i jej dopływy opowiedziała uczniom kierownik Muzeum Beskidzkiego Małgorzata Kiereś. Znana wszystkim etnograf zaprezentowała naczynia, w których przynoszono wodę do domów, najstarsze pralki (kijonkę i tarki drewniane i szklane) oraz dawny proszek (ług). Udowodniła, że z rzeki nie tylko czerpano wodę do picia, jedzenia i mycia, ale też do pojenia zwierząt gospodarskich oraz prania. Zachęciła, zwłaszcza chłopców, do podtrzymywania zwyczajów czyli moczenia i śmigania witkami dziewcząt w śmiergusty, zaznaczając, że rzeka spełniała kiedyś niezwykle ważne funkcje. Nie służyła jak obecnie do wypoczynku i zabawy, ale zaspakajała podstawowe potrzeby górala dostarczając wody i pożywienia, gdyż rzece łowiono ryby i raki.

            Wisłę i okoliczne potoki wykorzystywano również gospodarczo. Woda pracowała na rzecz człowieka w foluszach (wałkowniach), młynach i piłach (tartakach). Aby mogły one bezpiecznie działać, mimo częstych powodzi, budowano młynówki (po wiślańsku młenówki). Tymi kanałami woda doprowadzana była do ludowych zakładów przemysłowych i napędzała stępory, kamienie młyńskie i piły, których w dawnej Wiśle nie brakowało. Wywiady terenowe i nazwy miejscowe potwierdzają ich istnienie w wielu miejscach na terenie gminy.

            Niezwykle ciekawe wiadomości uczniowie z pewnością wykorzystają do wykonania prac plastycznych, do czego w Roku rzeki Wisły zachęca wiślańska biblioteka. Wyniki konkursu ogłoszone zostaną na wernisażu 6 kwietnia. Wtedy można będzie oglądać nadesłane i nagrodzone prace. Już dziś zapraszamy!!!

Czwartkowy poranek 16 lutego 2017 r. upłynął w wiślańskiej bibliotece pod znakiem legendy o początkach rzeki Wisły. Uczestnikami spektaklu pt. „Warkocz królewny Wisełki” byli uczniowie klas I-III Zespołu Szkół nr 1, obie klasy III z Zespołu Szkolno-Przedszkolnego nr 1, kl. I-III Zespołu Szkolno-Przedszkolnego nr 2 oraz kl. IV i V Szkoły Podstawowej nr 5 w Wiśle. Sztuka w wykonaniu aktorów „Krak-Art” z Krakowa, osnuta na motywach baśni autorstwa Marty Juzy-Jakubowskiej, wprowadziła widzów w klimat przeszłości, kiedy to gród u podnóża Baraniej Góry nawiedziła klęska suszy. Jedynym ratunkiem na przywrócenie równowagi w przyrodzie miał okazać się ścięty warkocz ślicznej królewny Wisełki. Uczestników spektaklu i ciekawych oryginalnej treści legendy odsyłamy do wersji książkowej, dostępnej w wypożyczalni dziecięcej Miejskiej Biblioteki Publicznej w Wiśle.

Rok 2017 obchodzimy jako Rok rzeki Wisły. Z tej okazji Miejska Biblioteka Publiczna im. Jana

 Śniegonia zaprasza na projekcję filmu przyrodniczego pt. „Wisła od źródeł do ujścia. Wzdłuż dawnego szlaku łososia”. Dokument zrealizował włoski reżyser i fotograf Paolo Volponi, współpracujący m.in. z „National Geographic Polska” i nagradzany na międzynarodowych festiwalach filmowych.

            Pierwszy odcinek, poświęcony górnemu biegowi rzeki, wiślańska publiczność miała okazję oglądać 2 lutego. Miło było zobaczyć na ekranie Białą i Czarną Wisełkę, zaporę w Wiśle Czarnem i sztuczny wodospad zbiornika wyrównawczego; przykro uświadomić sobie, że te piękne obiekty hydrotechniczne stanowią nieprzebytą przeszkodę dla ryb wędrujących, np. łososia. Introdukcja tego gatunku prowadzona jest przez naukowców i WWF od kilku lat w górskich potokach dorzecza Wisły. Niestety nie w samej Wiśle, którą przegradza zapora w Goczałkowicach czy Kaskada Górnej Wisły (6 stopni piętrzących wodę w okolicach Krakowa). Ingerencja człowieka w przyrodę i zanieczyszczenia spowodowały zanik łososia, ale zachowały się także naturalne odcinki rzek i potoków, które dają nadzieję na przywrócenie gatunku.

            Na dalsze odcinki filmu zapraszamy w kolejne czwartki 9 i 16 lutego do sali multimedialnej biblioteki (Dom Zdrojowy, I piętro) na godz. 16.00. Wycieczka wzdłuż Wisły obfituje w urokliwe miejsca, piękne zdjęcia i zapadającą w pamięć narrację Krystyny Czubówny. Zapraszamy wszystkich chętnych. Wstęp wolny.

Grupa dyskusyjna działająca przy Miejskiej Bibliotece Publicznej wznowiła swe posiedzenia w roku 2017. Jak zawsze w ostatni wtorek miesiąca podjęto nowy temat, tym razem: „Wybrane pojęcia urbanistyczne w aspekcie atrakcyjności Wisły”. Prowadzącym spotkanie był architekt urbanista zamieszkały w Wiśle, Piotr Saternus, autor „Leksykonu terminów urbanistyki i planowania przestrzennego”.

            Najpierw omówione zostały definicje i pojęcia, takie jak np. miasto, urbanizacja, ruralizm, turyzm, krajobraz i przestrzeń, z którymi konfrontowano rzeczywistość wiślańską. Uczestnicy zgodzili się, że Wisła jest dopiero w fazie początkowej miejskiego rozwoju, choć prawa miejskie uzyskała w 1962 roku. Brakuje nie tylko miejskiej zabudowy, ale także odmienna jest struktura ludności. Ponadto Wisła jest miejscowością wybitnie turystyczną, cechującą się podgórskim krajobrazem (500-1000 m n.p.m.) i ciekawą rzeźbą terenu. Główną rolę odgrywa tu środowisko, znacznie mniejszą gospodarka.

            Prelegent podkreślił, że najważniejszym „towarem” w mieście jest przestrzeń, nie grunt, działka czy parcela, ale to co ponad nimi się znajduje. Jeden element może zdewastować przestrzeń publiczną, z której korzystają wszyscy mieszkańcy i turyści, a którą można penetrować zmysłami (nie tylko wzrokiem, ale także słuchem czy powonieniem). Dlatego nigdy nie za dużo ostrożności w tworzeniu miejsc publicznych, dostępnych nieodpłatnie.

            Wisła to mikroregion kulturowy, samoizolujący się geograficznie i kulturowo, w którym dopiero od 400 lat działa człowiek. Niektóre doliny są zurbanizowane i mają cechy małych miasteczek, ale bogactwem Wisły pozostaje naturalny krajobraz, choć zabudowa jest rozrzucona na stokach i w dolinach gór.

            Dyskusja toczyła się głównie wokół nowych obiektów architektonicznych powstałych w Wiśle, samowolach budowlanych i zaśmiecaniu przestrzeni, także powietrza. Temat nie został wyczerpany, dlatego na drugą część spotkania zapraszamy 28 lutego na godz. 16.00.

Podczas ferii Miejska Biblioteka Publiczna w Wiśle miała przyjemność gościć dwie grupy dzieci, które wzięły udział w lekcjach bibliotecznych. We wtorek 24 stycznia dla uczniów klas I-III Szkoły Podstawowej „Słoneczna” w Szczecinie, zostały przeprowadzone zajęcia w pracowni komputerowej: z bezpieczeństwa w Internecie i z wykorzystania map on-line. Oprócz tego wszyscy poznali naszą legendę opowiadającą o powstaniu Wisły pt. „Imko Wisełka” B. Hoffa. Dwa dni później bibliotekę  opanowały „Wiślańskie Orły” z sekcji piłki nożnej. Młodzi trampkarze nauczyli się, jak można zwiedzić świat nie ruszając się z domu. Wszystkim uczestnikom dziękujemy za udział w spotkaniach.

Lekcje biblioteczne 24.01.2017 r.

Zwiedzanie świata on-line 26.01.2017 r.

Miejska Biblioteka Publiczna w Wiśle przygotowała ofertę spędzania czasu wolnego dla dzieci. W ferie jak co roku atrakcji nie brakuje. Od poniedziałku do piątku w godz. 9.30-10.00 najmłodsi uczestniczą w porankach czytelniczo-filmowych z Reksiem w roli głównej. We wtorki i czwartki starsze dzieci realizują się podczas warsztatów literacko-artystycznych z cyklu „Rzeka Wisła w legendach”. W trakcie dwóch pierwszych spotkań uczestnicy poznali legendę „O Czarnosze i Białce”, a w przyszłym tygodniu będzie okazja przeczytać baśń pt. „Warkocz królewny Wisły”. Na uczestników czeka dobra zabawa i niespodzianki.

Przypominamy, że wszystkie zajęcia są bezpłatne. Zapraszamy do udziału!

17.01.2017 r

Poranek czytelniczo-filmowy  18.01.2017 r.

Warsztaty literacko-artystyczne 19.01.2017 r.

Na ferie zimowe Miejska Biblioteka Publiczna w Wiśle przygotowała zajęcia edukacyjno-plastyczne skierowane do dzieci w wieku 7-13 lat. Najmłodsi zaś, mogli wziąć udział w porankach czytelniczo-filmowych z Reksiem w roli głównej.

Spotkania z legendami o początkach królowej polskich rzek, odbywały się kolejno: 17, 19, 24 i 26 stycznia 2017 roku. Na pierwszych dwóch warsztatach uczestnicy poznali podanie „O Czarnosze i Białce” zapisane w powieści B. Hoffa pt. „Imko Wisełka”, zaś na dwóch kolejnych baśń Marty Juzy-Jakubowskiej „Warkocz królewny Wisły”. W czasie zajęć realizowano stałe punkty programu: zabawa integracyjno-zapoznawcza, czytanie omawianej legendy, hasło dnia, rymowanka, nauka piosenki „Płynie, Wisła płynie”, zabawy zręcznościowe, zgadywanki, kalambury, rywalizacja drużynowa, a na zakończenie konkurs wiedzy na temat rzeki Wisły. W bloku zajęć plastycznych zostały wykonane: baranki z włóczki, pstrągi z zimnej porcelany, kukiełki z drewnianych łyżek i sowy z papierowych rolek. Dodatkowo dzieci przygotowały plansze do japońskiego teatrzyku obrazkowego kamishibai z legendą o początkach rzeki Wisły. Dobrej zabawy nie brakowało, a uczestnicy ostatnich zajęć zostali obdarowani bibliotecznymi kubeczkami.  

Biblioteka pragnie złożyć serdeczne podziękowania fundatorom poczęstunków dla dzieci: Cukierni „Delicje” S. Zdrowak, Cukierni „U Janeczki” i P.P.H.U. „Wiślanka”. Jesteśmy też dumni z naszych wolontariuszy – nauczycieli Liceum Ogólnokształcącego w Wiśle, którzy wspaniale czytali o przygodach Reksia. Dziękujemy też Katarzynie Kuszel – uczennicy Gimnazujm nr 1 w Ustroniu, która służyła pomocą podczas realizacji warsztatów literacko-plastycznych.    

„Rzeka Wisła w legendach” – warsztaty 24.01.2017 r.

Poranek czytelniczo filmowy 25.01.2017 r.

Warsztaty literacko-plastyczne „Rzeka Wisła w legendach” 26.01.2017 r.

„Czytanie na śniadanie” w dniu 27.01.2017 r.

W niedzielę 15 stycznia gościem wiślańskiej biblioteki był znany dziennikarz sportowy – Tomasz Zimoch. Właściciel najbardziej rozpoznawalnego głosu w Polsce spotkał się z czytelnikami i kibicami, którzy przyjechali na konkursy Pucharu Świata w skokach narciarskich. Dziennikarz promował i podpisywał swoją książkę pt. „Mówi Tomasz Zimoch: Panie… kończ Pan ten mecz”.

            Książka jest wywiadem-rzeką, który przeprowadziła Anna Bogusz. Tomasz Zimoch opowiada w niej o swoich korzeniach, początkach pracy w Polskim Radiu, swoich mentorach, relacjach z wielkich wydarzeń sportowych i wspaniałych sportowcach. O tym wszystkim, i nie tylko, można było usłyszeć na żywo w bibliotece, a oprócz głosu była także wizja. Uczestnicy spotkania zostali oczarowani opowieścią Tomasza Zimocha, który wiele miejsca poświęcił Adamowi Małyszowi, któremu jako komentator towarzyszył od początku kariery sportowej i miał okazję obserwować jej dojrzewanie i rozwój. Liczne pytania z sali prowokowały wypowiedzi na temat piłki nożnej, afer dopingowych i wielkich pieniędzy w sporcie. Najważniejsze jednak pozostały osiągnięcia i emocje sportowe.

            Podczas spotkania Tomasz Zimoch zaprezentował także zebrane przez siebie pamiątki z zawodów: rękawicę bokserską, piłeczkę golfową, but Zbigniewa Bońka oraz piłkę tenisową z Australian Open. Z każdym rekwizytem wiązała się ciekawa historia, ale najważniejszym okazał się słupek ze skoczni, na której Adam ustanowił rekord. Na tabliczce widnieje 138 metrów, ale skok był o pół metra dłuższy, co Adam własnoręcznie dopisał.

            Po zakończeniu spotkania szybko ustawiła się kolejka po autografy. Były wspólne zdjęcia i rozmowy z Tomaszem Zimochem. Trzeba było się jednak śpieszyć, gdyż wszyscy chcieli na czas dotrzeć na konkurs na skocznię w Wiśle Malince. Dziękujemy i mamy nadzieję, że z Tomaszem Zimochem spotkamy się jeszcze nie raz.

W iście bajkowym stylu Miejska Biblioteka Publiczna w Wiśle zainaugurowała ferie. Przypomnijmy, że przez kolejne 2 tygodnie od poniedziałku do piątku w godz. 9.30-10.00 najmłodsi mogą bezpłatnie wziąć udział w porankach czytelniczo-filmowych. W tym roku wolontariusze czytać będą przygody o Reksiu, a wszystkie grzeczne dzieci w nagrodę obejrzą krótki film animowany z tym kultowym bohaterem w roli głównej.

ZAPRASZAMY!

Podczas kolejnej lekcji tematycznej realizowanej przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Wiśle, uczniowie klas I-III Szkoły Podstawowej nr 5 mieli możliwość poznać całkiem nową legendę dotyczącą naszego regionu.

Tym razem, zgodnie z hasłem przewodnim roku 2017, który ogłoszony został Rokiem rzeki Wisły uczestnicy wysłuchali fragmentów baśni Marty Juzy-Jakubowskiej pt. „Warkocz królewny Wisły”. Podczas spotkania dzieci poznały uwarunkowania geologiczno-hydrologiczne jednej z najpiękniejszych i najdłuższych rzek Polski. Wszystkie informacje przekazano w formie zabaw, planszy edukacyjnych, rymowanki i piosenki. Finałem spotkania było symboliczne splecenie warkocza królewny Wisły, który w legendzie, zroszony łzami królewny zmienił się w nurty życiodajnej rzeki.

Niestety, żadna z księżniczek nie uroniła ani łezki, toteż  woda nie popłynęła. Nie brakowało za to mnóstwa śmiechu, współpracy i zabawy. Wszystkim uczestnikom dziękujemy za udział i życzymy udanych ferii.

Fot. SP 5 Wisła